讀取中請稍後...
ཕར་ཕྱིན་སྤྱི་དོན། བསོད་ནམས་གྲགས་པས་མཛད།(藏文原文)《現觀總義》,福稱◎著,佛子◎譯
8 法身釋
སྐབས་བརྒྱད་པ།
8 法身釋
第八品
題目
མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་པ་ཡུམ་དོན་གསལ་བའི་སྒྲོན་མེ་ཞེས་བྱ་བ་ལས་ཆོས་སྐུའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་བཞུགས་སོ།།
題目

般若波羅蜜多教授現觀莊嚴論俱釋解心要莊嚴疏義善說— 顯明般若義之燈·法身釋

8.1 總說四身、對此聖獅二者各自之主張、四身之數量決定
སྐུ་བཞིའི་སྤྱིར་བཤད་པ། དེ་ལ་འཕགས་སེང་གཉིས་རང་རང་གི་བཞེད་ཚུལ་དང་། སྐུ་བཞིའི་གྲངས་ངེས།
8.1 總說四身、對此聖獅二者各自之主張、四身之數量決定
總說四身、對此聖獅二者各自之主張、四身之數量決定
8.1.1
༈གསུམ་པ་ཉམས་སུ་བླངས་པའི་འབྲས་བུ་ཆོས་སྐུ་བཤད་པ་ནི། འོ་ན། སྐད་ཅིག་གཅིག་མངོན་རྫོགས་བྱང་ཆུབ། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། ཞེས་སྐད་ཅིག་སྦྱོར་གྱི་རྗེས་སུ་ཆོས་སྐུ་འཆད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན།
8.1.1
第三、講說修持之果法身,「剎那證菩提,及法身」,如是剎那加行後,講說法身之理由為何?
8.1.2
དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། དངོས་པོ་བརྒྱད་ཀྱི་ནང་ནས་ཆོས་སྐུ་དེ་བཤད་བྱར་ལུས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་སྐད་ཅིག་སྦྱོར་བསྒོམས་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འགྲེལ་ཆེན་ལས། སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་པའི་མངོན་པར་རྫོགས་པ་བྱང་ཆུབ་པ་རྣམ་པར་བསྒོམས་པ་ནི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་མངོན་པར་རྫོགས་པ་བྱང་ཆུབ་པ་ཡིན་པས། ཞེས་དང་། འགྲེལ་པ་འདིར་ཡང་། སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་པའི་མངོན་པར་རྫོགས་པ་བྱང་ཆུབ་པ་རྣམ་པར་བསྒོམས་པའི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་གསུངས།
8.1.2
彼之理由:乃八事中餘法身未說,及彼由修剎那加行之力而得 故,因《莊嚴光明釋》云:「修一剎那圓滿菩提,乃於第二剎那圓 滿證得法身。」《明義釋》亦云:「修一剎那圓滿菩提,於其第二 剎那證得法身。[注]
8.1.3
དེ་ཡང་ཆོས་སྐུ་འཆད་པ་ལ་མདོའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཉི་སྣང་ཉི་ཁྲི་རྣམ་འགྲེལ་ལེའུ་བརྒྱད་མ་གསུམ་ལྟར་ན་སྐད་ཅིག་སྦྱོར་བཞི་པའི་སྐབས་སུ། རབ་འབྱོར་དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་མཚན་མ་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ནས།
8.1.3
此復,闡述法身,若以經而言,依《二萬頌光明釋》、《二萬頌釋》、《二萬頌八品釋》三本,於第四剎那加行時,引「善現! 如是菩薩摩訶薩當以無相之理學般若波羅蜜多」後,
8.1.4
རབ་འབྱོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་དངོས་པོ་དང་མི་ལྡན་པ་དངོས་པོ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཅན་རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོངས་སུ་དག་པར་གྱུར་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་གང་ཡིན་པ་མཚན་ཉིད་གཅིག་པུ་འདི་ལྟ་སྟེ། མཚན་ཉིད་མེད་པ་དེ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། རབ་འབྱོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་དེ་ལྟར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གང་དག་ལགས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་དང་། ཞེས་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་བསྟན།
8.1.4
「善現,菩薩摩訶薩無漏法如夢不具事、無事自性,自性相空、全 面清淨,彼等一切之自性,一性相,當知彼無性相是如來、阿羅 漢、正等覺,善現!菩薩摩訶薩當如是學般若波羅蜜多。善現白 言:『世尊,彼等無漏法亦是何法?』世尊告曰:『三十七菩提分 法。』」如是顯示自性身。
8.1.5
རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ལ་བསླབས་ཤིང་ཆོས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཐོབ་ནས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་ཏེ། ཐམས་ཅད་དུ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ནས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྐུ་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་བརྒྱན་པ། དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་བརྒྱད་ཅུས་བརྒྱན་པ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་རྣམས་ལ་ཐེག་པ་མཆོག་གི་ལོངས་སྤྱོད་བླ་ན་མེད་པའི་དགའ་བ་དང་། བདེ་བ་དང་། ཚིམ་པ་དང་། རབ་ཏུ་དགའ་བ་སྟོན་པར་མཛད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་།
8.1.5
「善現!復次學此般若波羅蜜多,得彼等諸法後,成圓滿無上 正等菩提佛,於一切一切,全面如來、阿羅漢、正等覺身,大士 夫三十二相莊嚴,八十種隨好莊嚴,於菩薩摩訶薩眾,示現上乘受 用,無上歡喜、安樂、滿足、極喜。
8.1.6
རབ་འབྱོར་དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་ཆོས་སྐུར་བཤད་པའི་ཡོན་ཏན་དེ་དག་ཐོབ་པའི་མཐུས་ལོངས་སྐུའི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་འཇུག་པར་གསུངས།
8.1.6
善現!菩薩摩訶薩當如是學般若波羅蜜多。」此顯示由獲得所宣說 法身之彼等功德之力,以報身門入「法之受用」。
8.1.7

རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པ་ན་ཆོས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་རྟོགས་པར་བྱས་ཏེ་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་མངོན་པར་རྫོགས་པ་སངས་རྒྱས་ནས། ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་དཔག་ཏུ་མེད་མཐའ་མེད་པར་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་སྤྲིན་གྱིས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་མཛད་པ་དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་ཟག་མེད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཐོབ་པར་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཏེ་སྤྲུལ་པ་བྱེད་པར་གསུངས།

8.1.7
「善現!復次,學般若波羅蜜多時,通達彼等法,成無上正等 菩提佛後,無量無邊十方世界,一切時以如來、阿羅漢、正等覺之種種變化雲利益有情,菩薩摩訶薩當如是學般若波羅蜜多。」此宣說得諸無漏法後成佛而變化。
8.1.8
ཡང་སྐད་ཅིག་སྦྱོར་བཞི་པའི་སྐབས་སུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པར་གསུངས་པ་ལ། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་དངོས་པོ་མ་མཆིས་པ་དངོས་པོ་མ་མཆིས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་རྣམས་ལ་འདི་དག་ནི་དགེ་བའི་ཆོས་སོ། །འདི་དག་ནི་མི་དགེ་བའི་ཆོས་སོ། །
8.1.8
又於第四剎那加行時,宣說一切法如夢是性相空,「復次,具壽善現白世尊言:『世尊一切法如夢無事,無事性自性相空等,此 等乃善法,此等乃不善法?』
8.1.9
ཞེས་དྲིས་པའི་ལན་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། རབ་འབྱོར་འདི་ལ་བྱིས་པ་ཐོས་པ་དང་མི་ལྡན་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ནི་རྨི་ལམ་ཡང་རྨིས་ལ་རྨི་ལམ་མཐོང་བ་ཡང་དམིགས་སོ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་སྤྲུལ་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་སྤྱིར་བསྟན། རབ་འབྱོར་ངས་འདི་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་གྱིས་འཇིག་རྟེན་ལ་རྣམ་པར་གཟིགས་ན་ཤར་ཕྱོགས་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གངྒཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་སྙེད་དག་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དག་ཆེད་དུ་བསམས་ཏེ་སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་ཆེན་པོ་དག་ཏུ་འདོང་ཞིང་སེམས་ཅན་དམྱལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བ་བྱས་ནས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོ་འཕྲུལ་དང་། ཀུན་བརྗོད་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་དང་། རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ཆོ་འཕྲུལ། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་སྤྲུལ་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་ཉེར་བདུན་སོ་སོར་འཆད་པར་བྱེད་དོ།།
8.1.9
如此請問,世尊答言:『善現!若是愚童不具聽聞異生,亦作夢、亦緣及見夢⋯⋯』」等總示化身事業;「善現!吾從此以佛眼觀見世間,恆河沙數東方世界菩薩摩訶薩特意往諸大有情地獄,息滅有情地獄後,神境神變、記說神變與教誡神變⋯⋯」等各別闡述二十七化身事業。
8.1.10
འོ་ན་མདོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་བསྟན་བཅོས་སུ་ཇི་ལྟར་འགྲེལ་བ་ཡིན་ཞེ་ན།
8.1.10
問:彼等經之意趣,論中如何解釋?
8.1.11
འདི་ལ་གསུམ། འཕགས་པའི་ལུགས་དང་། སློབ་དཔོན་གྱི་ལུགས་དང་། སློབ་དཔོན་གྱིས་འཕགས་པ་ལ་དགག་པ་མཛད་ཚུལ་རྩོད་སྤོང་དང་བཅས་པའོ།།
8.1.11
此有三:聖者宗、阿闍黎宗,與阿闍黎破斥聖者之理以及斷 諍。
8.1.12
དང་པོ་ནི། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། ཞེས་པ་ནས། རྟག་པ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་མདོ་ཚན་དང་པོའི་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། ཤླཽ་ཀ་དང་པོས་མདོར་བསྟན། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་པ་མན་ཆད་ཀྱིས་རྒྱས་པར་འཆད་པའི་ཕྱིར་ཏེ།
8.1.12
初者(聖者宗),「能仁自性身」乃至「亦可說為常」以闡述 第一段經文之涵義門,將自性身作主要所詮,因第一偈頌略示, 「順菩提分法,無量」以下詳述故,
8.1.13
ཉི་སྣང་ལས།གང་གི་ཕྱིར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུའི་དབང་དུ་མཛད་ནས། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཞེས་དང་། གང་དག་གི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་གྱུར་པ་ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་གང་དག་ཡིན་ཞེ་ན། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་དང་།
8.1.13
《二萬頌光明釋》云:「因依自性身而言,謂『能仁自性身』。」 〔又〕云:「由何法令全面極清淨之自性法身— 諸無漏法,〔此〕 又是何法?謂『順菩提分法』。」
8.1.14
རྟག་པ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པའི་མཇུག་ཏུ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཞེས་དང་། རྣམ་འགྲེལ་ལས། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་བསྟན་ནས། །ཞེས་གསུངས།
8.1.14
〔再〕云:「『亦可說為常』之後,已說自性身。」《二萬頌釋》 云:「顯示自性身後。」
8.1.15
མཚན་ནི་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །ཞེས་པ་ནས། སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་མདོ་ཚན་གཉིས་པའི་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་ལོངས་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། ཤླཽ་ཀ་དང་པོས་མདོར་བསྟན། ཕྱག་ཞབས་འཁོར་ལོའི་མཚན་དང་རུས་སྦལ་ཞབས། །ཞེས་པ་མན་ཆད་ཀྱིས་རྒྱས་པར་འཆད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉི་སྣང་ལས། ད་ནི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་དང་། སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །ཞེས་པའི་མཇུག་ཏུ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཞེས་དང་། རྣམ་འགྲེལ་ལས། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་བསྟན་ནས། །ཞེས་གསུངས།
8.1.15
「許三十二相」乃至「是為佛隨好」以闡述第二段經文之涵義 門,將報身作主要所詮,因由第一偈頌略示,由「手足輪相具,足 底如龜腹」以下廣說故,《二萬頌光明釋》云:「今當述說報身。」 「『是為佛隨好』之後,已說報身。」《二萬頌釋》云:「顯示報 身後。」
8.1.16
གང་གིས་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་པར། །ཞེས་པ་ནས། རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་བདུན་དུ་བཞེད། །ཅེས་པའི་བར་གྱིས་མདོ་ཚན་གསུམ་པ་དང་བཞི་པའི་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་སྤྲུལ་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། ཤླཽ་ཀ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཀྱིས་མདོར་བསྟན། འགྲོ་རྣམས་ཞི་བའི་ལས་དང་ནི། །ཞེས་པ་མན་ཆད་ཀྱིས་འཕྲིན་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྒྱས་པར་འཆད་པའི་ཕྱིར་ཏེ།
8.1.16
由「若乃至三有」乃至「有二十七種」以闡述第三、四段經文 之涵義門,將化身作主要所詮,因由一個半偈頌略示,由「諸趣寂滅業」以下,以事業門廣說故。
8.1.17
ཉི་སྣང་ལས། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་གང་ཞེ་ན། ཞེས་དང་། རྣམ་འགྲེལ་ལས། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཅེ་ན། ཞེས་དང་། འགྲོ་རྣམས་ཞི་བའི་ལས་དང་ནི། །ཞེས་པའི་མཚམས་སྦྱར་དུ་ཡང་། ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་རྣམས་དུ་ཞིག་ཡིན་ཞེ་ན། ཞེས་གསུངས།
8.1.17
如《二萬頌光明釋》云:「何謂化身?」《二萬頌釋》云:「何謂 化身?」「於『諸趣寂滅業』承接,亦問法身事業等有幾許?」
8.1.18
དེ་ལྟར་ན་སྐབས་བརྒྱད་པའི་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ལོངས་སྐུ་སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ་དུ་གྲངས་ངེས་ཏེ། ཉི་སྣང་ལས། ད་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ལ། དེ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་དང་། སྤྲུལ་པའི་སྐུའོ། །ཞེས་དང་།
8.1.18
若如此,第八品主要所詮之法身,定數為自性身、報身、化身三者,因《二萬頌光明釋》云:「今當述說法身,當知彼為三者: 自性身、圓滿受用身、化身。」
8.1.19
རྣམ་འགྲེལ་ལས། ད་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་སྐུ་གསུམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་དང་། སྤྲུལ་པའི་སྐུའོ། །ཞེས་གསུངས། མདོ་བསྟན་བཅོས་ཀྱིས་འཆད་ཚུལ་དེ་ལྟར་ཡིན་པ་ལ།
8.1.19
《二萬頌釋》云:「今當述說法身,當知彼亦為三身:自性身、圓滿受用身、化身。」經論闡述方式乃如是。
8.1.20
ཁོ་ན་རེ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། ཞེས་འབྱུང་མི་རིགས་པར། ཆོས་ཉིད་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། ཞེས་འབྱུང་རིགས་པར་ཐལ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱས་ནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་མ་ཁྱབ་སྟེ།
8.1.20
有駁云:「不可謂『說名為法身』,理應謂『說為法性身』, 因由『順菩提分法⋯⋯』等文以自性身作主要所詮而揭示故。」
8.1.21
ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་རྒྱུ་ཡིན་ཡང་སྡེབས་སྦྱོར་གྱི་ངོ་བོ་དྷརྨ་ཏ་ཀཱ་ཡ་ཞེས་པའི་ངོ་བོའི་རྐྱེན་ཏ་ཕྱིས་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར།
8.1.21
不周遍,因當言「法性之身」,然為〔易於〕聲韻學〔撰寫〕, 刪除「達瑪達嘎亞」之體性介系詞「達」,而言「法身」故。
8.1.22
དེ་ལས་གཞན་དུ་སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་ཆོས་སྐུར་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱས་ནས་བསྟན་པ་ཡིན་ན། སྐབས་བརྒྱད་པ་འདིར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཚད་མས་བཀག་པའམ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པའི་གཞུང་གི་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་སྐུ་དེ་སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་བསགས་པ་གང་རུང་དུ་ཐལ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་གིས་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱས་ནས་མ་བསྟན།
8.1.22
若非此,若以佛地二十一聚無漏智作法身主要所詮而揭示, 理應於此第八品以量破自性身,或「說名為法身」之文主要所詮之身,理應是積法— 佛地二十一聚無漏智隨一,因「順菩提分 法⋯⋯」等文不以自性身作主要所詮而揭示,
8.1.23
དེ་མ་བསྟན་ན། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཞེས་སོགས་གྱིས་དེ་མ་བསྟན་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་གཉིས་མདོར་བསྟན་རྒྱས་བཤད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་བསགས་པ་ཡིན་པར་འདོད་ན། དེ་ཆོས་ཅན། འདུས་བྱས་སུ་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་གི་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཆོས་སྐུ་ཡང་འདུས་བྱས་སུ་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར།
8.1.23
若不揭示彼,「能仁自性身⋯⋯」等文必不揭示彼故,因彼二者乃 略說與廣說故。若許佛地二十一聚無漏智是積法,彼為有法,理應是有為,因許故。若許,「能仁自性身⋯⋯」等文主要所詮之法 身,理應亦是有為,因許故。
8.1.24
དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དེ་ལ་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དེ་བསགས་པ་མིན་པ་གང་ཞིག སྐུའི་སྐད་དོད་ཀཱ་ཡ་ཞེས་པ་བསགས་པ་ལའང་འཇུག་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན།
8.1.24
對此有駁云:「理應不可以稱呼『自性身』為『身』,因彼非 積法,且身之對字『嘎亞』亦指積法故。」
8.1.25
ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དེ་བསགས་པ་མིན་ཡང་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་མི་འཐད་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། སྔོན་སློབ་ལམ་དུ་ཚོགས་གཉིས་བསགས་པ་ལས་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་དེ་ལྟར་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། ཡང་ན། སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་པོ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུས་བསྡུས་པར་དོན་གྱིས་བསྟན་པ་ལ།
8.1.25
自性身雖非積法,但謂「身」無不應理之失,因往昔於有學道積聚二資糧獲得之由,而如是稱,或間接顯示佛地二十一聚無漏智為自性身所攝。
8.1.26
ཁོ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་ཆོས་ཅན། ཁྱེད་རྣམས་མཚན་ཉིད་ཐ་དད་པར་འཆད་མི་རིགས་པར་ཐལ། ཁྱེད་རྣམས་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུས་བསྡུས་པ་གང་ཞིག ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ལ་མཚན་ཉིད་དམ་ངོ་བོ་ཐ་དད་པའི་དབྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན།
8.1.26
對此有駁云:「佛地二十一聚無漏智為有法,闡述爾等為異性 相理應不合理,因爾等為自性身所攝,且自性身無異性相或自性之分類故。」
8.1.27
དེ་ཆོས་ཅན། མཚན་ཉིད་དམ་ངོ་བོ་ཐ་དད་པའི་དབྱེ་བ་མེད་ཀྱང་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་ལྟ་བུར་སྟོན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། སྔོན་སློབ་ལམ་གྱི་རྒྱུའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་མཚན་ཉིད་དམ་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་ལྟ་བུར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་པའི་ཕྱིར།
8.1.27
彼為有法,雖無異性相或自性之分類,然有揭示似異自性之理由,因追隨往昔有學道因時位,而揭示似異性相或自性,乃由「順菩提分法⋯⋯」等顯示故。
8.1.28
དེ་ལྟར་ཡང་ཉི་སྣང་ལས། རྐྱེན་ཕྱིས་པས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་སྐུ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ངོ་བོ་ཉིད་བཀག་པར་འགྱུར་བ་དང་སྤྱོད་པའི་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ཉེས་པ་ཡོད་དོ། །དེ་ལ་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ནི་སྔོན་གྱི་གནས་སྐབས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་ཉེ་བར་བཏགས་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་།
8.1.28
如是亦如《二萬頌光明釋》云:「取出介系詞而稱呼『法性身』為『法身』,否則諸法之身乃法身故,則成遮自性與是行義故,當犯成有為之過,稱彼為『身』,當知依隨往昔時位而取名。」
8.1.29
རྣམ་འགྲེལ་ལས། གང་ཉིད་ཀྱི་རྐྱེན་ཕྱིས་པས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱའོ། །གཞན་དུ་ན་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་སྐུ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའོ། །ཞེས་བྱས་ན་ངོ་བོ་ཉིད་བཀག་པར་འགྱུར་བ་དང་། སྐུའི་དོན་བསགས་པ་ལ་ཡང་འགྲོ་བས་འདུས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ཉེས་པ་ཡང་ཡོད་དོ། །དེ་བས་ན་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་དེ་ལ་སྔོན་གྱི་གནས་སྐབས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་བའི་ཉེ་བར་གདགས་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་།
8.1.29
《二萬頌釋》云:「取出介系詞,故謂法性身為『法身』,否則若 謂諸法之身乃法身,將遮自性,以及身義亦即趣入『積法』,亦犯成為有為之過。是故名『身』,當知彼乃依隨往昔之分位而取 名。」
8.1.30
ཐུབ་པ་དགོངས་རྒྱན་ལས་ཀྱང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ལ་སོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་དེ་རྣམས་སྐུ་ཅི་ཡིས་བསྡུས་ཞེ་ན་ངོ་བོ་ཉིད་ཁོ་ན་སྟེ། བག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་སྒྲིབ་པ་མ་ལུས་པས་དབེན་པའི་རང་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་ཆོས་ཉིད་ཙམ་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཐ་དད་པ་ནི་དེ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་པས་ཀུན་རྫོབ་པའོ། །ཞེས་གསུངས།
8.1.30
《牟尼密意莊嚴疏》亦云:「菩提分等佛之法,彼等由何身所攝? 唯自性,因是唯遠離無餘具有習氣障之自性體性之法性故,彼等之異性相,乃依隨因時位,故是世俗。」
8.1.31
འོ་ན་སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་སྐབས་བརྒྱད་པ་འདིར་དངོས་སུ་མ་བསྟན་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན།
8.1.31
問:佛地二十一聚無漏智於今第八品應成不直接顯示?
8.1.32
སྐྱོན་མེད་དེ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་པ་ནས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་་ཉིད་དང་། ཞེས་པའི་བར་གྱིས་དེ་ཉིད་དངོས་སུ་བསྟན་ནས། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། ཞེས་པ་དང་སྦྱར་བས་དེའི་སྟེང་གི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཆོས་དབྱིངས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུར་གཙོ་བོར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་རོ། །
8.1.32
答:無過,因「順菩提分法」乃至「及一切相智」直接顯示彼,繼而與「說名為法身」結合,主要揭示彼上之具二清淨之法界自性身故。
8.1.33
གཉིས་པ་སློབ་དཔོན་གྱི་ལུགས་ནི། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཞེས་སོགས་ཤླཽ་ཀ་གཅིག་གིས་གོང་དུ་དྲངས་པའི་མདོ་ཚན་དང་པོའི་དེ་ལྟར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ཡན་གྱི་མདོ་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། འགྲེལ་ཆེན་ལས། དེ་ལ་དང་པོ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་པའི་བདག་ཉིད་ཅན། ཞེས་སོགས་དང་། འདིར་ཡང་དང་པོ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་གསུངས།
8.1.33
第二、阿闍黎宗,「能仁自性身⋯⋯」等一偈頌,以宣說上引 之第一段經之「當如是學般若波羅蜜多」之前經文之涵義門,將自性身作主要所詮,因《莊嚴光明釋》云:「於此,初者是知四念住 等性⋯⋯」與於此又云:「初言自性身。」
8.1.34
བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། ཞེས་པ་ནས། རྟག་པ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པ་ཡིན། ཞེས་པའི་བར་གྱིས་གོང་དུ་དྲངས་པའི་མདོ་ཚན་དང་པོའི། རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་དེ་དག་ཀྱང་། ཞེས་པ་མན་ཆད་ཀྱི་མདོ་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། འགྲེལ་པར། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ལ་སོགས་པ་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདག་ཉིད་གནས་གྱུར་པས་གྱུར་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། ཆོས་ཀྱི་སྐུར་མངོན་པར་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁ་ཅིག་གིའོ། །ཞེས་དང་།
8.1.34
「順菩提分法」乃至「亦可說為常」,以宣說上引之第一段經 之「善現白言:『世尊,彼等無漏法』」以下經文之涵義門,將 智慧法身作主要所詮,因《明義釋》云:「『順菩提分等無戲論之 本智性,因轉依而轉成之一切,亦是詳說法身。』為一些人之〔主 張〕。[注]
8.1.35
དེ་ལྟར་སྐུ་དང་པོ་བསྟན་ནས་གཉིས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཟག་པ་མེད་པའི་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ལ་སོགས་པའི་ངོ་བོ་ཞེས་གསུངས། དེ་ཡང་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་པ་ནས། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་དངོས་སུ་བསྟན་ནས། ཉན་ཐོས་ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ལྟ། །ཞེས་སོགས་ཤླཽ་ཀ་གཉིས་ཀྱིས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་གི་ནང་ནས་ཉོན་མོངས་མེད་པ་དང་སྨོན་ནས་མཁྱེན་་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་བྱེ་བྲག་ཏུ་འཆད་ཅིང་། རྒྱུ་ནི་ཡོངས་སུ་སྨིན་གྱུར་ནས། ། ཞེས་པ་མན་ཆད་ཀྱིས་དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་དེ་འཆད་དོ། །
8.1.35
與「如是說明第一身之後,〔要說明〕第二身智慧法身— 勝義無戲論之智慧本體,無漏之念住等本質。[注]」此復,「順菩提分法」乃至「說名為法身」直接顯示佛地二十一聚無漏智,而後由「聲聞無諍定⋯⋯」等二偈頌,別說二十一聚中無諍與願智二者,由「若善因成熟」以下講說彼之斷諍。
8.1.36
མཚན་ནི་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །ཞེས་པ་ནས། སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་མདོ་ཚན་གཉིས་པའི་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་ལོངས་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། འགྲེལ་ཆེན་ལས། གསུམ་པ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ཡིན་ཏེ་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་གཟུགས་སྐུའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས་བཟུང་བར་བྱའོ། །ཞེས་དང་། འགྲེལ་པ་འདིར་ཡང་། དེ་ལྟར་སྐུ་གཉིས་བསྟན་ནས་གསུམ་པ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི་ངོ་བོ་ཉིད་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་བཟང་པོས་འབར་བ། ཞེས་གསུངས།
8.1.36
「許三十二相」乃至「是為佛隨好」以闡述第二段經文之涵義門,將報身作主要所詮,如《莊嚴光明釋》云:「第三乃圓滿受用身,當認定是佛世尊色身自性。」《明義釋》亦云:「如是顯示二身,繼而第三報身身性燦爛相好。[注]
8.1.37
གང་གིས་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་བར།་།ཞེས་པ་ཤླཽ་ཀ་གཅིག་གིས་མདོ་ཚན་གསུམ་པའི་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་སྤྲུལ་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། འགྲེལ་ཆེན་ལས། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་བྱིས་པའི་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་དང་ཐུན་མོང་དུ་གྱུར་པ་བཞི་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་།་འདིར་ཡང་དེ་ལྟར་སྐུ་གསུམ་བསྟན་ནས་བཞི་པ་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་བྱིས་པའི་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་དང་ཐུན་མོང་བ། ཞེས་གསུངས།
8.1.37
由「若乃至三有」一偈頌以闡述第三段經文之涵義門,將化身 作主要所詮,《莊嚴光明釋》云:「佛世尊化身乃續流不斷,與一 切愚童士夫共同者為第四,應當了知。」《明義釋》亦云:「如是顯示三身後,第四化身—與所有愚童士夫共同(之身)。[注]
8.1.38
དེ་བཞིན་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་འདིའི།་།ཞེས་པ་ནས། རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་བདུན་དུ་བཞེད། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་མདོ་ཚན་བཞི་པའི་དོན་བཤད་པའི་སྒོ་ནས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་དེ། འགྲེལ་ཆེན་ལས། གདུལ་བྱའི་སྐྱེ་བོའི་སྣང་བ་ལ་བརྟེན་པའི་ལས་ཏེ། བདག་པོ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང་བ་རྣམས་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས།
8.1.38
「如是盡生死」乃至「有二十七種」以闡述第四段經文之涵義門,將智慧法身事業作主要所詮,如《莊嚴光明釋》云:「依所化士夫顯現之業,諸增上所生乃法身。」
8.1.39
ཁ་ཅིག འདི་ལ་བརྟེན་ནས་སློབ་དཔོན་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་དོན་བདུན་ཅུའི་ཐ་མར་བཞེད་ཟེར་བ་མ་བརྟགས་པ་སྟེ།
8.1.39
有依此而云:「阿闍黎主張智慧法身事業為七十義之最後。」
8.1.40
འགྲེལ་པར། སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་པོ་དང་ཐ་མའི་ལས་བསྟན་པའི་གོ་རིམས་བསྟན་པའི་རིམ་པས་ལྷག་མ་བར་གྱི་ཚིག་གི་དོན་རྣམས་ཀྱི་གོ་རིམས་ཀྱང་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་ཐ་མའི་ལས་བསྟན་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། ཐ་མ་ལས་བསྟན་པ་ཞེས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །
8.1.40
乃未觀擇,因《明義釋》云:「首先宣說發心、以及最後事業 之次序,乃所說次第,其餘中間詞義之次序亦應理解。」故。如是宣說最後之事業,並未宣說由最後而顯示故。
8.1.41
དེ་ལྟར་ན་སྐབས་བརྒྱད་པའི་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ། ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ། ལོངས་སྐུ། སྤྲུལ་སྐུ་བཞིར་གྲངས་ངེས་ཏེ། འགྲེལ་ཆེན་ལས། ཆོས་ཀྱི་སྐུར་མངོན་པར་རྫོགས་པ་བྱང་ཆུབ་པ་དེ་ཡང་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བས་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། འདིར་ཡང་། དེ་ཡང་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བས་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་པས། ཞེས་གསུངས།
8.1.41
如是,第八品主要所詮之法身有自性身、智慧法身、報身、化身定數為四,如《莊嚴光明釋》云:「法身圓滿菩提,復有自性身等四種分類。」《明義釋》亦云:「復次,以自性身等分類為四種。」
8.1.42
གསུམ་པ་སློབ་དཔོན་གྱིས་འཕགས་པ་ལ་དགག་པ་མཛད་ཚུལ་རྩོད་སྤོང་དང་བཅས་པ་བཤད་པ་ལ་གཉིས། དགག་པ་མཛད་ཚུལ་དང་། རྩོད་སྤོང་ངོ་།
8.1.42
第三、講說阿闍黎破斥聖者之理與其斷諍有二:破斥之理與斷 諍。
8.1.43
དང་པོ་ནི། འགྲེལ་པར། ཕྱོགས་སྔ་བརྗོད་པ་ན། གཞན་དག་ནི་ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་གང་དག །ཐོབ་གྱུར་རྣམ་ཀུན་རྣམ་དག་པ། །དེ་དག་རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་ཅན། །ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཇི་བཞིན་ཉིད་དུ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་རྣམས་ཁོ་ན་ཁས་བླངས་ནས། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི་དེ་དག་གི་རང་བཞིན་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཡིན་ཏེ།
8.1.43
初者(破斥之理),《明義釋》云:「他人主張:『依據所謂:「能仁自性身。得諸無漏法。一切種清淨。彼自性為相[注]」之語詞,承許唯是出世間之諸無漏法,而自性身為彼等之本性—具所有不生性之彼性相。
8.1.44
དེ་ཉིད་ཀྱང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པ་ལས་ཆོས་ཀྱི་སྐུའོ་ཞེས་ངོ་བོའི་རྐྱེན་མི་མངོན་པར་བྱས་ནས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་རྣམ་པར་བཤད་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་གང་དག་གི་རང་བཞིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཡིན་པའི་ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་དེ་དག་ཀྱང་གང་དག་ཅིག་ཡིན་ཞེ་ན། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལ་འཇུག་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེའི་དོན་སྔར་བརྗོད་ཟིན།
8.1.44
其亦於為「法性之身」上,說為「法身」,乃是不顯示出體性介係 詞而說明[注]。』若問:『法身係具所有本性性相之無漏法,而彼等亦為何?』則進入所謂:『順菩提分法[注],無量⋯⋯』等偈頌。」 彼之義前已說訖。
8.1.45
དེ་དགག་པ་ནི། འགྲེལ་པར། གཞན་དག་ན་རེ། དེ་དག་གི་ལྟར་ན་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་དོན་ཁྱད་པར་ཅན་སྣང་བ་སྐྱེད་པའི་སྒོ་ནས་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་གྱུར་པ་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་གྱི་བྱ་བ་མཛད་པ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བ་གདོན་མི་ཟ་བར་ཁས་བླངས་དགོས་པ་རྣམས་ཇི་ལྟར་བསྡུ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཞེས་གསུངས།
8.1.45
破斥彼,乃如《明義釋》云:「其他有言:『若如彼等而言,從瑜伽者之世俗殊勝事業所產生之表象上,以完全轉變處而改變,示現宣說教法等之利益行為,無二之心與心所。彼等無疑必須承 認;如何含攝?』」
8.1.46
དོན་ནི་ཁྱད་པར་གསུམ་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་ཆོས་ཅན་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ལོངས་སྐུ་སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ་པོ་གང་རུང་མ་ཡིན་པ་གང་ཞིག་དེ་ལས་ལོགས་སུ་སྐུའི་རྣམ་གཞག་བྱར་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར།
8.1.46
義即具足三差別之佛地二十一聚無漏智為有法,理應非佛身,因非 自性身、報身與化身三者隨一,且除此之外不可建立身故。因「順 菩提分法⋯⋯」等不以智慧法身為主要所詮故。
8.1.47
སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་ཆོས་ཅན། ཁྱད་པར་གསུམ་དང་ལྡན་ཏེ། གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སུ་སྣང་ནས་གདུལ་བྱ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་བྱེད་ལས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་དུ་གནས་གྱུར་པ་སྤངས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་མེད་པའི་སེམས་སེམས་བྱུང་གི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར།
8.1.47
佛地二十一聚無漏智為有法,理應具足三差別,因具足顯現二 種色身後對所化說法—作用差別,有漏轉依為無漏—斷德差別,能取所取無二之心心所為性—體性差別故。
8.1.48
དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་པོ་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ལས་ལོགས་སུ་སྟོན་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དེ་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་ཅན་གྱི་ཚུལ་དུ་བསྡུས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་འདོད་པ་བརྗོད་པ་ནི། རྒྱན་སྣང་ལས་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བ་གང་། །དེ་ཉིད་ཁྱོད་ནི་སྟོང་པར་བཞེད། །ཞེས་བྱ་བའི་ཚུལ་གྱིས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་སྐུ་བསྟན་པ་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་སྐུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། ཞེས་གསུངས།
8.1.48
對此有駁云:「除自性身,另外宣說佛地二十一聚無漏智理應 不應理,因彼為自性身以法性之有法方式所攝故。」敘述此說法, 乃由《莊嚴光明釋》云:「『眾因緣生法,我說即是空。』由此門顯示具法性體性之身,即顯示具無二智之體性之身。」所說。
8.1.49
འོ་ན་ལོངས་སྤྲུལ་གཉིས་ཀྱང་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ལས་ལོགས་སུ་བསྟན་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དེ་གཉིས་ཀྱང་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་ཅན་གྱི་ཚུལ་དུ་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འགོག་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱན་སྣང་ལས། དེ་ལྟར་ཡིན་ན་རིགས་པ་མཚུངས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་སྤྲུལ་སྐུ་གཉིས་ཀྱང་བསྟན་པ་ཡིན་པས། ལོགས་ཤིག་ཏུ་བསྟན་པར་བྱ་བ་མིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས།
8.1.49
「若爾,除自性身以外顯示報、化二身,理應亦不應理,因彼 二者亦為自性身以法性之有法方式而攝故。」乃如此破斥,因《 莊嚴光明釋》云:「若如是,因理由相同亦顯示圓滿報身與化身二者,則成非另外顯示。」
8.1.50
དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ལ་གསུམ་དུ་གྲངས་ངེས་ཏེ། ཐུབ་པའི་གསུང་རབ་དང་རྒྱུད་བླ་སོགས་ལས་དེ་ལྟར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན། ཞེས་པའི་འདོད་པ་བརྗོད་པ་ནི། རྒྱན་སྣང་ལས། འོན་ཏེ་གསུང་རབ་ལས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་ནི་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བསྟན་ཏོ་ཞེས་འདོན་ནོ[注]།།ཞེས་གསུངས།
8.1.50
對此有駁云:「佛身定數為三,因能仁至言與《大乘寶性論》 等如此闡述故。」闡述此說法乃如《莊嚴光明釋》云:「然而出自至言故,若許彼等乃顯示於瑜伽師之世俗。」
8.1.51
འོ་ན་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ཡང་སྐུའི་དབྱེ་བ་གཞན་དུ་བཞག་རིགས་པར་ཐལ། ཚད་མར་གྱུར་པའི་གསུང་རབ་དགོངས་འགྲེལ་དང་བཅས་པ་ཁ་ཅིག་ལས་སྐུ་བཞིར་ཡང་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འགོག་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱན་སྣང་ལས། རིགས་པ་འདི་ཉིད་ཀྱིས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་སྐུ་ཡང་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བསྟན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས།
8.1.51
「若爾,智慧法身,理應亦可安立為身之其他分類,因有若干 具量之至言與釋論亦顯示四身故。」如是破斥乃如《莊嚴光明釋》 云:「以此正理,亦另外顯示無二本智性之身。」
8.1.52
གཉིས་པ་རྩོད་པ་སྤོང་བ་ལ་གཉིས། རྩོད་པ་དང་། ལན་ནོ། །
8.1.52
次者,斷諍有二:辯駁與答覆。
8.1.53

དང་པོ་ནི། འགྲེལ་པར། འཕགས་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་འདོད་པ་བརྗོད་པ་ནི། ཁ་ཅིག ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས་ངོ་བོ་ཉིད་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་མི་འབྱུང་བས་སྐུ་ནི་གསུམ་པོ་ཁོ་ནའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཅེས་གསུངས་ཏེ།

8.1.53
初者(辯駁),闡述聖者方之主張,乃如《明義釋》云:「一 些人言:『頌曰:「自性圓滿報。如是餘化身。法身并事業。四 相正宣說。[注]」於「自性」之字詞後,並未立即出現「法身」之字 眼,故唯有三身。』」
8.1.54
དོན་ནི། ཁོ་ན་རེ། སྐབས་བརྒྱད་པའི་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ་གསུམ་དུ་གྲངས་ངེས་ཏེ། ལུས་རྣམ་གཞག་ཏུ་ངོ་བོ་ཉིད་ཞེས་པའི་སྒྲའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་བཅས་དང་། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ་ཞེས་ཟེར།
8.1.54
義即,有駁云:「第八品主要所詮之法身定數為三,因正文中, 所謂『自性』聲之後,未產生『法身』故,因云『自性圓滿報』 故。」
8.1.55
གཉིས་པ་ལན་ནི། སྐྱོན་མེད་དེ། ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །ཞེས་མཛད་པ་འཕྲིན་ལས་དང་། ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་བསྟན་པ་ལ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཕྲིན་ལས་ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་སུ་རྟོགས་པའི་ཆེད་དུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.1.55
次者,答覆:無過,因「法身并事業」俱示事業與智慧法身故。如此顯示乃有所為,為令了知一切佛事業皆是智慧法身之事業。
8.1.56
དེ་ལྟར་ནའང་། ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །ཞེས་སྨོས་ཀྱི། ཡེ་ཤེས་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། ། ཞེས་མི་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། རྒྱན་གྱི་ཚིགས་བཅད་སྦྱར་སླ་བའི་ཆེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྦྱར་སླ་བར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །ཞེས་སྨོས་པས་བསྟན་བཤད་སྦྱར་བའི་ཚིག་དང་། ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱས་པ་གཉིས་ཀ་འགྲུབ་ལ། ཡེ་ཤེས་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །ཞེས་སྨོས་པས་དེ་ལྟར་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར། རྒྱུ་མཚན་དེ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་ན་ཕྱོགས་གཞན་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ནས་སྐུ་བཞིར་བཤད་པ་ལུང་རིགས་དང་མི་འགལ་བའམ། སྐུ་བཞིར་བཤད་པ་དང་། འདི་ནས་བཤད་པ་གཉིས་མི་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །
8.1.56
雖如是,言「法身并事業」,但不言「本智并事業」之理由,乃為 了易於撰寫《現觀莊嚴論》偈頌故。也容易撰寫,因謂「法身并事 業」是廣略結合之字詞,與以智慧法身為主要所詮,二者皆成立, 謂「本智并事業」無法如是成立故。由彼等之理由故,應成他方密乘說四身與教理不相違,或宣說四身與此所說二者不相違。
8.1.57
དེ་ལྟར་ཡང་འགྲེལ་ཆེན་ལས། གཞན་དག་ན་རེ་ཉེ་བར་བསྟན་ཟིན་པའི་དགོས་པའི་དབང་གིས་དང་། ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་སྦྱར་བའི་ངོ་བོར་བྱས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་དང་མཛད་པ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་གཞན་ནས་སྐུ་བཞིར་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་དང་མི་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །ཅེས་དང་། འདིར་ཡང་། གཞན་དག་ན་རེ། དགོས་པ་ཉེ་བར་བསྟན་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་སྦྱར་བའི་ངོ་བོར་ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་དང་མཛད་པ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་གཞན་ནས་སྐུ་བཞིར་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་མི་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས།
8.1.57
《莊嚴光明釋》亦云:「餘有云:『為了已述之目的、就撰寫偈頌而言,以及僅智慧與事業結合,而如是說,是故,與他方宣說四身 皆不相違。』」《明義釋》亦云:「餘有云:『述說之目的、間接 就撰寫偈頌而言,〔與〕為令僅智慧與事業結合而如是說,是故, 與他方宣說四身皆不相違。』[注]
8.1.58
དེ་ཡང་འགྲེལ་པ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཀྱི་དགོངས་པས་ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། ཅེས་པའི་ཆོས་སྐུའི་སྒྲས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་བསྟན་པར་མ་ཟད་སྐུ་བཞིའི་དབྱེ་གཞིར་གྱུར་པའི་ཆོས་སྐུ་དང་དངོས་པོ་བརྒྱད་ཀྱི་ནང་ཚན་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་སྐུ་ཡང་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ན་སྐབས་བརྒྱད་པ་དང་བསྟན་བཤད་སྦྱོར་བའི་ཚིག་ཡིན་པ་ལ་ངེས་པ་དྲོངས་ཤིག ཞེས་སྙན་བསྐུལ་ལོ།
8.1.58
復次《莊嚴光明釋》與《明義釋》二本之意趣,乃陳述:「法身并事業」所謂「法身」之聲不僅顯示智慧法身,亦顯示四身分類源之法身與八事中法身,故與第八品是略示、廣說結合之字,當引發定解。
8.1.59
མདོར་ན་སློབ་དཔོན་གྱི་ལུགས་འདི་ལ་ཆོས་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལས་ལོགས་སུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཅན་གྱི་སྐུ་ལ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་དུ་གྲངས་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཁོ་ནའི་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་དང་། བྱང་སེམས་འཕགས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་ལོངས་སྐུ་དང་། ཉན་རང་འཕགས་པ་མན་ཆད་ཀྱི་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ་དུ་ངེས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་སྟེ།
8.1.59
總之,於此阿闍黎宗,除法性自性身外,佛之有法身定數為智 慧法身等三者,因彼定數為僅佛現前行境之智慧法身、菩薩聖者以上之現前行境之報身,與聲緣聖者以下之現前行境之化身三者故。
8.1.60
འདི་ཉིད་ལས། སྐུ་ལྷག་མ་གསུམ་པོ་དོན་དམ་པར་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡང་དག་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྣང་བ་ཇི་ལྟར་མོས་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་ཉན་ཐོས་ལ་སོགས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ལུགས་ལས། གང་ཕྱིར་དབེན་པ་དབེན་གྱུར་ལས། །ཐ་མི་དད་པ་ཉིད་དུ་འདོད། །ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དེ་དང་ཐ་མི་དད་ཀྱང་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་གོ།ཞེས་གསུངས།
8.1.60
因《明義釋》云:「餘三身勝義法性性,顯現於正世俗,如勝解而 分出— 佛、菩薩與聲聞等行境建立故,宗言:『因承許空〔性〕 ,與空基非異。』故,與彼非異,然安立為異。[注]
8.1.61
འོ་ན་འཕགས་སེང་གཉིས་སྐབས་འདིར་སྐུའི་གྲངས་ངེས་དང་། བསྟན་ཚུལ་གང་ལ་རྩོད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་སྙམ་ན།
8.1.61
有念:聖、獅二者,此時爭辯身之定數與顯示之理何者?
8.1.62
དེ་ཡང་འཕགས་པའི་ལུགས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་བཞེད་པ་ལྟར་ན་དེ་གཉིས་སྤྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ཙམ་ལ་ཇི་ཙམ་དུ་གྲངས་ངེས་ལ་མི་རྩོད་དེ། གཉིས་ཀས་དེ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ལོངས་སྐུ་སྤྲུལ་སྐུ་དང་བཞིར་གྲངས་ངེས་པར་བཞེད་པ་ལ་མཐུན་པའི་ཕྱིར།
8.1.62
此復,若以聖者宗主張智慧法身而言,彼二不爭辯一般而言佛身定數為幾許,因二者一致主張彼定數為自性身、智慧法身、報身 與化身四者故。
8.1.63
དེ་བཞིན་དུ་སྐབས་བརྒྱད་པར་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་དངོས་སུ་བསྟན་མ་བསྟན་ལ་མི་རྩོད་དེ། འཕགས་པས་ཀྱང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་དངོས་སུ་བསྟན་པར་བཞེད་པའི་ཕྱིར།
8.1.63
如是不爭辯第八品直接顯示智慧法身與否,因聖者亦主張「順菩提分法⋯⋯」等文直接顯示智慧法身故。
8.1.64
དེས་ན་སྐབས་བརྒྱད་པའི་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ་གསུམ་དང་བཞི་གང་རུང་དུ་གྲངས་ངེས་པ་ལ་རྩོད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོ་བྱེད་པ་ལ་རྩོད་པ་ཡོད་དེ། རྩོད་པ་རྩོད་ལན་སྔར་བཤད་པ་ལས་རྟོགས་ནུས་པའི་ཕྱིར།
8.1.64
是故,乃爭辯第八品主要所示之法身定數為三或四,以及爭辯「順 菩提分法⋯⋯」等文以智慧法身與自性身作主要所示與否,因從上述之辯、答可知故。
8.1.65
འཕགས་པའི་ལུགས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་མི་བཞེད་པ་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ཙམ་ལ་ཇི་ཙམ་ཞིག་ཏུ་གྲངས་ངེས་པའི་གྲངས་ངེས་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་དངོས་སུ་བསྟན་མ་བསྟན་ལ་རྩོད་པར་གསལ་ལ། འོན་ཀྱང་སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་གཞུང་དེས་དངོས་སུ་བསྟན་མ་བསྟན་ལ་མི་རྩོད་དེ། འཕགས་པས་ཀྱང་གཞུང་དེས་དེ་དངོས་སུ་བསྟན་པར་བཞེད་པའི་ཕྱིར། བསྟན་བྱའི་གཙོ་བོར་བྱེད་པར་ནི་མི་བཞེད་དེ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུའི་ཆོས་ཅན་ཙམ་ཤེས་པའི་ཕྱིར་དུ་དངོས་སུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར།
8.1.65
若以聖者宗不主張智慧法身而言,顯見爭辯於一般而言佛身定數為幾許,與「順菩提分法⋯⋯」等文直接顯示智慧法身與否,然而不爭辯彼文直接顯示佛地二十一聚無漏智與否,因聖者亦主張彼 文直接顯示彼故,然不主張為主要所示,因為令了知僅自性身之有 法而直接顯示故。
8.1.66
འོ་ན་འཕགས་པ་གྲོལ་སྡེས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་བཞེད་པ་དང་མི་བཞེད་པའི་ཕྱོགས་གང་ཁས་བླངས་ཞེ་ན།
8.1.66
問:當承許聖解脫軍主不主張智慧法身何宗?
8.1.67
རང་ལུགས་ཀྱི་བླ་མ་གོང་མ་ཁ་ཅིག མི་བཞེད་པའི་ཕྱོགས་མཛད་པ་ལྟར་ཁས་བླངས་ཏེ། འཕགས་པ་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པའི་འགྲེལ་པ་དང་འགྲེལ་བཤད་མཐའ་དག་ལས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ཞེས་པའི་མིང་དངོས་སུ་བཏགས་པ་ཟུར་ཙམ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ།།
8.1.67
如若干尊貴之自宗上師承許不主張之宗,〔吾〕亦如是主張, 因聖者與其追隨者之論釋與解釋中皆未以「智慧法身」名稱直接取名故。
8.1.68
སྐབས་འདིར་ཆོས་སྐུའི་མཐའ་དཔྱད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། འབྲས་བུ་ཆོས་སྐུ་འགྲུབ་པའི་དུས་མཚམས་དང་། གྲུབ་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ་ཇི་ཙམ་དུ་དབྱེ་བ་དང་། ཕྱེ་བའི་ངོ་བོ་སྐུ་བཞི་སོ་སོར་བཤད་པ་དང་། མཛད་པ་འཕྲིན་ལས་བཤད་པའོ། །
8.1.68
今此辨析法身有四:成就果法身之時間界限、成就之法身分類 有幾許、各別闡述分類體性— 四身、闡述所作事業。
8.1.69
དང་པོ་ནི། དེའི་དུས་མཚམས་ཡོད་དེ། རྒྱུན་མཐའི་བར་ཆད་མེད་ལམ་ལ་གནས་པའི་སེམས་དཔའ་དེས་བདེན་གཉིས་ངོ་བོ་ཐ་དད་དུ་འཛིན་པའི་དྲི་མ་ཟད་པར་མ་སྤངས་པས་བར་ཆད་མེད་ལམ་དེ་ལ་ཤེས་བྱ་ཇི་སྙེད་པའི་རྣམ་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་སྣང་ལ།
8.1.69
初者(成就果法身之時間界限),其時間界限,乃住最後流無 間道菩薩,未盡斷執持二諦為異體之垢染,故於彼無間道絲毫不能顯現盡所有性所知之行相,
8.1.70
ཇི་ལྟ་བ་ལ་གཉིས་སྣང་ནུབ་པའི་ངང་འདིའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ལ་ཤེས་བྱ་ཇི་སྙེད་པ་ཐམས་ཅད་ལག་མཐིལ་དུ་སྐྱུ་རུ་ར་བཞག་པ་ལྟར་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་དེའི་ཚེ་ཤེས་སྒྲིབ་ཟད་པར་སྤངས་པ་དང་། ཡང་དག་མཐའ་མངོན་དུ་བྱས་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ཞེས་བྱ་ཞིང་སེམས་དཔའ་དེའི་སྐུའི་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མ་མཚན་དཔེས་སྤྲས་པ་ཉིད་མཚན་དཔེ་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི་ལོངས་སྐུའི་སྐུར་འགྱུར་བ་དང་། ལོངས་སྐུ་དེ་དང་དངོས་རྒྱུ་ཚོགས་པ་གཅིག་ལ་རག་ལས་ཀྱི་འབྲེལ་པ་གྲུབ་པའི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡང་འབྱུང་བས་སྐུ་བཞི་ཅིག་ཅར་དུ་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར།
8.1.70
於如所有性二現隱沒中,於彼之第二剎那如置菴摩羅果於掌心,現前觀見一切盡所有性所知,爾時盡斷所知障、現前實際、稱「於一切法一切相圓滿菩提」,且彼菩薩身之後同類—相好莊嚴轉成相好圓滿之報身,與彼報身依賴同一聚集親因相屬之化身亦形成,故四身一起形成。
8.1.71
ལོངས་སྐུ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྤྲུལ་སྐུ་འགྲུབ་པའི་དཔེ་ཡོད་དེ། ནམ་མཁར་ཟླ་བ་ཤར་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་མཚོ་ལ་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་བ་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུད་བླ་མར། འཇིག་རྟེན་རྒྱལ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ། །གང་ལ་ཉེ་དང་རིང་རྣམས་ལ། །ཆུ་དང་ནམ་མཁར་ཟླ་གཟུགས་བཞིན། །དེ་མཐོང་བ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས། །ཞེས་གསུངས།
8.1.71
與報身同時形成化身之譬喻,如虛空中出現月亮,同時湖中亦出現月亮影像,如《大乘寶性論》云:「世間及壇城,清淨之遠近,見二種示現,水月空中月。[注]
8.1.72
འོ་ན་ཆོས་སྐུ་དང་པོར་འགྲུབ་པའི་གནས་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན།
8.1.72
問:最初成就法身之處為何?
8.1.73

སྤྱིར་འོག་མིན་ཡིན་པ་ལ་ནི་རྩོད་པ་མེད་དེ། བྱང་སེམས་སྲིད་པ་ཐ་མ་པ་ཡིན་ན་འོག་མིན་པའི་ལྷའི་རྟེན་ཅན་ཡིན་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇུག་པར། གང་ཕྱིར་ནམ་མཁའ་དྲི་མ་མེད་ལ་ཟླ་སྣང་གསལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། །སྔོན་ཚེ་སྟོབས་བཅུ་སྐྱེད་པའི་ས་ལ་ཁྱོད་ཀྱི་སླར་ཡང་འབད་གྱུར་ཅིང་། །འོག་མིན་དུ་ནི་གང་གི་དོན་དུ་འབད་གྱུར་གོ་འཕང་མཆོག་ཞི་བ། །ཡོན་ཏན་མཐའ་དག་མཐར་ཐུག་མཚུངས་པ་མེད་དེ་ཁྱོད་ཀྱིས་བརྙེས། །ཞེས་གསུངས།

8.1.73
一般而言為色究竟天,於此無有爭議,因若是最後有菩薩,定是色究竟天之天所依,與《入中論》云:「如淨虛空月光照,生十 力地復勤行,於色界頂證靜位,眾德究竟無與等。」故。
8.1.74
འོན་ཀྱང་གཟུགས་ཁམས་གནས་རིགས་བཅུ་བདུན་གྱི་ནང་ཚན་དུ་གྱུར་པའི་འོག་མིན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་འཁོར་བའི་གནས་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པས་ཐེག་དམན་འཕགས་པ་རྣམས་སྐྱེ་བ་ལེན་པར་མཛད་ཅིང་། ལུང་ལས་ཀྱང་། གཙང་མའི་གནས་དག་སངས་ནས་ནི། །འོག་མིན་གནས་ནི་ཉམས་དགའ་བར། །ཡང་དག་རྫོགས་སངས་དེར་སངས་རྒྱས། །སྤྲུལ་པ་པོ་གཅིག་འདིར་འཚང་རྒྱ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར།
8.1.74
然而非色界十七處中之色究竟天,因彼是真實輪迴處所,小乘聖者眾受生〔於彼〕,且契經云:「正覺捨淨居,悅意色界頂,於 彼成覺者,化者此成佛。」
8.1.75

དེས་ན་གནས་གཙང་གི་འོག་མིན་ལས་འདས་པའི་འོག་མིན་གཉིས་པ་གཟུགས་ཁམས་གནས་རིགས་བཅོ་བརྒྱད་པ་དེ་དེ་ཡིན་ཏེ། ལང་གཤེགས་ལས། འདོད་པ་ཁམས་དང་གཟུགས་མེད་དུ། ། སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་འཚང་མི་རྒྱ། །གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱི་འོག་མིན་དུ། །འདོད་ཆགས་བྲལ་ཁྱོད་མངོན་འཚང་རྒྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སའི་དངོས་གཞི་ལས་ཀྱང་། །དེ་དང་མཐུན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར།

8.1.75
是故,超越淨居天之色究竟天—第二色究竟天色界第十八處天是彼,因《入楞伽經》云:「欲界及無色,不於彼成佛;色界究竟天,離欲得菩提。[注]」〈本地分〉亦與此相順而說故。
8.1.76
ཡང་ན་དཀོན་མཆོག་བརྩེགས་པ་ལས་གསུངས་པ་ལྟར་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་འདི་ནས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་བཅུ་གསུམ་འདས་པའི་འོག་མིན་ཐུབ་པ་གངས་ཅན་མཚོ་རྒྱལ་བཞུགས་པའི་གནས། གཞི་དང་སྙིང་པོ་མེ་ཏོག་གིས་བརྒྱན་པའི་ཞིང་ཁམས་ཉིད་དེ་ཡིན་ཏེ། སྟུག་པོ་བཀོད་པའི་མདོ་ལས། གཟུགས་མེད་འདོད་པ་གཟུགས་རྣམས་དང་། །འདུ་ཤེས་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ། །གནས་ནས་འདས་ཏེ་སངས་རྒྱས་དབང་། །བཞུགས་སོ་སྟུག་པོའི་དཀྱིལ་འཁོར་ན། །ཞེས་གསུངས།
8.1.76
或如《寶積經》所言,唯從此世界超越十三世界之色究竟雪域海 王能仁安住之處所,以花莊嚴地基與中央之剎土是彼,因《大乘密嚴經》:「欲色無色界,無想等天宮,如來迥已超,而依密嚴住。[注]
8.1.77
འོ་ན་རང་ཅག་གི་སྟོན་པ་འདིས་རྗེ་བཙུན་རྒྱལ་ཚབ་ཏུ་དབང་བསྐུར་རྗེས་སུ་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་མཛད་པ་ཡིན་ནམ་དེའི་སྔ་རོལ་དུ་མཛད་པ་གང་ཡིན་ཞེ་ན།
8.1.77
問:吾等導師灌頂至尊成為補處後而證法身,抑或先前已證?
8.1.78
རྗེ་བཙུན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་དོགས་པའི་གནས་ཅུང་ཟད་ཅིག་འདུག་ནའང་ཁུངས་ནི་ཕྱི་མ་ལྟར་འབྱུང་བ་མང་སྟེ། ངག་དབང་གྲགས་པས། དཔལ་ལྡན་སྟུག་པོ་བཀོད་པར་དོན་དམ་ཐུགས་སུ་ཆུད་གྱུར་ཅིང་། །འཛམ་གླིང་སྐྱེ་བོའི་དོན་མཛད་ངོར་ནི་དམ་པ་ཏོག་དཀར་གྱུར། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར།
8.1.78
若就至尊是菩薩,則有少許疑處,然〔承許〕後者之依據多, 因阿旺扎巴說:「吉祥密嚴於彼證勝義,為利贍部有情現白幢⋯⋯」 等故。
8.1.79
འོ་ན་རྗེ་བཙུན་རྒྱལ་ཚབ་ཏུ་དབང་བསྐུར་བའི་དབང་བསྐུར་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན།
8.1.79
問:灌頂至尊成為補處之灌頂為何?
8.1.80

འོད་ཟེར་ཆེན་པོའི་དབང་བསྐུར་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་བྱང་སེམས་རང་གི་མཛོད་སྤུ་དང་སྤྱི་བོ་ནས་འོད་ཟེར་འཕྲོས་པས། ཕྱོགས་བཅུའི་དབང་བསྐུར་ཐོབ་པའི་བྱང་སེམས་རྣམས་བསྐུལ་ཏེ་མཆོད་སྦྱིན་རྒྱ་མཚོས་མཆོད་པས་བྱང་སེམས་དེ་རྣམས་ཀྱི་མཛོད་སྤུ་ནས་འོད་ཟེར་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འཕྲོས་ཏེ། བྱང་སེམས་དེ་དག་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལ་ཐིམ་པས་སྔོན་མ་ཐོབ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མང་པོ་ཐོབ་སྟེ་རྒྱལ་ཚབ་ཏུ་དབང་བསྐུར་བར་བཤད་དོ། །

8.1.80
此即大光明灌頂。此復,菩薩從自眉間與頂部放出光芒,勸請十方已獲灌頂之菩薩眾,以供養雲海供養,從諸位菩薩之眉間放出無量光芒,融入諸位菩薩與彼眷屬,而獲前所未得之許多三摩地,此乃闡述灌頂成為補處。
8.1.81
གཉིས་པ་གྲུབ་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ་ཇི་ཙམ་དབྱེ་བ་ཡོད་དེ། གཉིས་སུ་དབྱེ་བ། གསུམ་དུ་དབྱེ་བ། བཞིར་དབྱེ་བ། ལྔར་དབྱེ་བ་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་དེ་མདོར་བསྡུ་ན། །རྒྱལ་པོ་བསོད་ནམས་ཚོགས་ལས་འཁྲུངས། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་མདོར་བསྡུ་ན། །རྒྱལ་པོ་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་ལས་འཁྲུངས། །ཞེས་དང་།
8.1.81
第二、成就之法身分類有幾許:有二種分類、三種分類、四種 分類與五種分類。初者成立,因《中觀寶鬘論》云:「總攝佛色身,國王!福糧生;總攝彼法身,國王!智糧生。」
8.1.82
རིགས་པ་དྲུག་ཅུ་པ་ལས། དགེ་བ་འདི་ཡིས་སྐྱེ་བོ་ཀུན། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་བསགས་ཏེ།།བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ལས་བྱུང་བའི། །དམ་པ་གཉིས་ནི་ཐོབ་པར་ཤོག །ཞེས་རང་དོན་ཆོས་སྐུ་དང་གཞན་དོན་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སུ་གསུངས་པ་དང་། རྒྱུད་བླར། རང་དོན་གཞན་དོན་དོན་དམ་སྐུ་དང་ནི། །དེ་ལ་བརྟེན་པ་ཀུན་རྫོབ་སྐུ་ཉིད་དེ། །ཞེས་རང་དོན་དོན་དམ་པའི་སྐུ་དང་། གཞན་དོན་ཀུན་རྫོབ་པའི་སྐུ་གཉིས་སུ་གསུངས་པ་དང་།
8.1.82
《六十正理論》云:「士夫以此善,集福慧資糧,願得從福智,出 生二正士。[注]」表自利法身與他利色身二者;《大乘寶性論》云: 「自利利他勝義身,為世俗身之所依。[注]」明自利勝義身與他利世俗身二者;
8.1.83
ཚད་མ་མདོར། ཚད་མར་གྱུར་པ་འགྲོ་ལ་ཕན་བཞེད་པ། །སྟོན་པ་བདེ་གཤེགས་སྐྱོབ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས། །ཞེས་རང་དོན་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྐུ་དང་། གཞན་དོན་སྐྱོབ་པའི་སྐུ་གཉིས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར།
8.1.83
《量經》云:「敬禮成量欲利生,大師善逝救護者。[注]」顯自利善 逝身與他利救護身二者故。
8.1.84
གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། སྐུ་གསུམ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྐུ་བསྡུས་པར་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སྐུ་གསུམ་དག་གི་རང་བཞིན་གྱིས། །དོན་འདི་རྟེན་དང་བཅས་པར་བསྟན། །ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླར། དེ་དབྱེ་ཟབ་དང་རྒྱ་ཆེ་དང་། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོའི་ཡོན་ཏན་གྱི། །ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཕྱེ་རང་བཞིན་ལ། །སོགས་པའི་སྐུ་གསུམ་དག་གིས་འཇུག །ཞེས་དང་། ཉི་སྣང་སོགས་ལས་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར།
8.1.84
次者成立,因《大乘莊嚴經論》云:「應知以三身,總攝佛諸 身,以三身本性,示是義所依。[注]」與《大乘寶性論》云:「示現種種相,甚深與廣大,大我等功德,自性等三身。」以及《二萬頌 光明釋》亦如是宣說故。
8.1.85
གསུམ་པ་གྲུབ་སྟེ། སློབ་དཔོན་གྱི་ལུང་དང་ཕྱོགས་གཞན་མང་པོ་ལས་ཀྱང་གསུངས་པའི་ཕྱིར།
8.1.85
第三成立,因阿闍黎著作與諸多餘方亦說故。
8.1.86
བཞི་པ་གྲུབ་སྟེ། མཚན་བརྗོད་ལས། སངས་རྒྱས་སྐུ་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཅན། །ཞེས་གསུངས་པའི་
ཕྱིར། ལྔ་པོའི་ངོས་འཛིན་ལ་ཡང་བཞེད་པ་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་ཡོད་དེ། རྒྱ་གར་བ་ཁ་ཅིག ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡན་ཆད་ཁོ་ན་ལ་སྣང་བའི་ལོངས་སྐུ་ཆེན་པོ། ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པའི་སེམས་དཔའ་ལ་སྣང་བའི་སྤྲུལ་སྐུ་ལ་ལོངས་སྐུར་བཏགས་པ་དང་སྤྲུལ་སྐུ་དང་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་སྟེ་ལྔ་ལ་བཞེད་པ་དང་།
8.1.86
第四成立,因《文殊真實名經》云:「具足正覺五身性。[注]」 故。五者之認定亦有諸多不同主張,有天竺人主張:唯顯現於住十地之菩薩以上之大報身、於住十地之菩薩所顯現之化身取名為報身、化身、自性身,與智慧法身,共五身。
8.1.87
ཁ་ཅིག་སྤྲུལ་སྐུ་ལ་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་སྤྲུལ་སྐུ། རྣམ་པར་སྨིན་པ་མ་ཡིན་པའི་སྤྲུལ་སྐུ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ནས་ལྔར་བྱེད་པ་དང་། སློབ་དཔོན་འཇམ་དཔལ་གྲགས་པ་ཆོས་སྐུ་སྤྱི་ཙམ་པ་བསྣན་ནས་ལྔར་བཞེད་པ་དང་། སློབ་དཔོན་སྒེག་པའི་རྡོ་རྗེས་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ལོངས་སྐུ་རྣམ་སྨིན་གྱི་སྐུ་སྤྲུལ་སྐུ་ཆོས་སྐུ་རྣམས་ལ་བཞེད་པའི་ཕྱིར།
8.1.87
有云:「化身可分為異熟化身與非異熟化身二者,共五者。」 蔣悲扎巴阿闍黎,加上一般法身主張有五。嬌媚金剛阿闍黎主張自性身、報身、異熟身、化身與法身。
8.2 自性身
ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ།
8.2 自性身
自性身
8.2.1
གསུམ་པ་ཕྱེ་བའི་ངོ་བོ་སྐུ་བཞི་སོ་སོར་བཤད་པ་ལ་བཞི་ཡོད་དེ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ལོངས་སྐུ་སྤྲུལ་སྐུ་བཤད་པ་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.2.1
第三、各別闡述分類體性—四身有四:講說自性身、智慧法身、報身與化身。
8.2.2
དང་པོ་ཡོད་དེ། དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞིག་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ཡོན་ཏན་ལྔ་ལྡན་དང་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་བླ་མར། དེ་ལ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་མཚན་ཉིད་ལྔ། །མདོར་ན་ཡོན་ཏན་ལྔ་དང་ནི། །ལྡན་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས།
8.2.2
初者(自性身),安立為「具足二清淨之法性身」。此復,具 足五功德與五性相,如《大乘寶性論》云:「諸佛自性身,具足五 性相,若簡潔而言,括為五功德。[注]
8.2.3
མཚན་ཉིད་ལྔ་ཡོད་དེ། འདུས་མ་བྱས་པ་དང་། སྟོབས་སོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་དབྱེར་མེད་པ་དང་། སྒྲོ་སྐུར་གྱི་མཐའ་གཉིས་སྤངས་པ་དང་། སྒྲིབ་པ་གསུམ་ལས་གྲོལ་བ་དང་། རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་ཆ་འོད་གསལ་བ་དང་ལྔ་པོ་དེ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུད་བླ་མར། འདུས་མ་བྱས་ཤིང་རྣམ་དབྱེར་མེད། །མཐའ་གཉིས་དག་ནི་རྣམ་པར་སྤངས། །ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱ་སྒོམས་འཇུག་གི་།སྒྲིབ་གསུམ་ལས་ནི་ངེས་གྲོལ་ཏེ། །དྲི་མེད་རྣམ་པར་རྟོག་མེད་དང་། །རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ཕྱིར། །ཆོས་དབྱིངས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ནི། །དག་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་གསལ་བའོ། །ཞེས་གསུངས།
8.2.3
五性相乃:無為、與力等功德無二、斷增益與損減二邊、從三 障解脫、自性清淨分光明五者,如《大乘寶性論》云:「此即謂無 為,離邊不異離,離煩惱所知,等至等三障,離垢無分別,瑜伽行者境,法界之自性,清淨光華射。[注]
8.2.4
ཡོན་ཏན་ལྔ་ཡོད་དེ། རྒྱ་ཆེ་བ་གཞལ་དུ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན། གྲངས་མང་བ་གྲངས་མེད་པའི་ཡོན་ཏན། སྒྲ་རྟོག་གིས་རྟོགས་ཚུལ་རྫོགས་པའི་ཡུལ་མིན་པ་བསམ་དུ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན། སངས་རྒྱས་འབའ་ཞིག་གི་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་མི་མཉམ་པའི་ཡོན་ཏན། སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་སྤངས་པ་རྣམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ།
8.2.4
五功德乃:廣大—不可測量功德、多數—無數功德、非以 聲與分別通達方式圓滿之境—不可思議功德、屬佛不共現前行境—不等功德、斷二障與其習氣,
8.2.5
རྒྱུད་བླ་མར། གཞལ་མེད་གྲངས་མེད་བསམ་མེད་པ། །མཉམ་མེད་དག་པའི་མཐར་ཐུག་པའི། །ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་ཡང་དག་པར། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལྡན་ཏེ། །རྒྱ་ཆེའི་ཕྱིར་དང་གྲངས་མང་ཕྱིར། །རྟོག་གེའི་ཡུལ་ནི་མིན་ཕྱིར་དང་། །འབའ་ཞིག་བག་ཆགས་བཅས་སྤངས་ཕྱིར། །གཞལ་མེད་ལ་སོགས་གོ་རིམས་བཞིན། །ཞེས་གསུངས།
8.2.5
如《大乘寶性論》云:「自性身功德,無量及無數,及不可思議,無等究竟淨,廣大不可數,亦離思量境,不共離習氣,無量等次第。[注]
8.2.6
དེ་ཡང་འབའ་ཞིག་ཅེས་པ་ནི་གློ་བུར་རྣམ་དག་གི་ཆར་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུའི་དབང་དུ་མཛད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་མཐའ་དག་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་ཆར་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དེ་བྱང་འཕགས་ཀྱི་མངོན་སུམ་གྱི་ཚད་མའི་གཞལ་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བདེན་གཉིས་ལས། རིགས་པའི་རྗེས་འབྲང་ངོ་བོའི་ཕྱིར། །ཞེས་མཐར་ཐུག་དཔྱོད་པའི་རིགས་ཤེས་ཚད་མའི་རྙེད་དོན་དུ་གྱུར་པའི་དོན་དམ་བདེན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། རྣམ་བཤད་ཀྱི་དགོངས་པའང་དེ་ལྟར་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.2.6
此復,「不共」就客塵清淨分之自性身而言,非指一切自性身,因自性清淨分之自性身是菩薩聖者現量之所量故,因《二諦論》中「隨行正理體性故」宣說是觀察究竟理智量所獲義之勝義諦故。因釋論之意趣亦如是故。
8.2.7
ཐལ་འགྱུར་བ་ལྟར་ན་ནི་སངས་རྒྱས་ནང་ཕན་ཚུན་ཁོ་ནའི་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་དོན་དམ་བདེན་པ་བཞག་དགོས་ཏེ། འགོག་བདེན་དོན་དམ་བདེན་པར་བཞེད་པའི་གནད་ཀྱིས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ཡིན་པ་ལ་དེའི་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཉིད་དང་དེ་བཞིན་ཉིད་སོགས་ཀྱང་ཡོད་དགོས་སོ་སྙམ་དུ་སེམས་པ་ནི་ཐལ་རང་གི་གྲུབ་མཐའ་འདྲེས་པའི་སྐྱོན་ཡིན་ཏེ། ཐལ་འགྱུར་བའི་ལུགས་ལ་དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན་ན་ཆོས་ཉིད་དང་དེ་བཞིན་ཉིད་སོགས་ཡིན་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར།
8.2.7
若如應成師,須安立〔彼〕為唯佛之間互相現前行境之勝義 諦,因關鍵在於主張滅諦是勝義諦故。雖如是,念必有其現前行境 之法性與真如等乃應成、自續宗派混淆之過,因就應成宗,若是勝義諦不須是法性與真如等故。
8.2.8
དེས་ན་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ལ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བའི་མཚན་གཞི་སོ་སོར་ཡོད་དེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ལྟ་བུ་རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་ཆར་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དང་། སངས་རྒྱས་སའི་འགོག་བདེན་ལྟ་བུ་གློ་བུར་རྣམ་དག་གི་ཆར་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.2.8
是故,自性身分為二之事相如下:佛心之法性乃自性清淨分之自性 身,佛地之滅諦是客塵清淨分之自性身。
8.2.9
ཅིའི་ཕྱིར་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན།
8.2.9
問:何故稱為「自性身」?
8.2.10

རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་མ་བཅོས་པའི་སྐུ་ཡིན་པས་ན་དེ་སྐད་ཅེས་བྱ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་ན་མ་བཅོས་པ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བརྗོད་པ་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉི་སྣང་ལས། བཅོས་མ་མ་ཡིན་པའི་དོན་གྱིས་ན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་བཅོས་མ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། རྒྱན་སྣང་ལས། གཉུག་མར་གནས་པ་རང་བཞིན་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་འདི་ནི། ཞེས་གསུངས།

8.2.10
以非由因緣造作之身,故如是稱,如世間中未被造作者稱為「自性」故,因《二萬頌光明釋》云:「因非造作,當知是世尊之 自性身,『自性』即『非造作』此乃普稱於世。」《莊嚴光明釋》 云:「此本有自性無生自性。」
8.2.11
འོ་ན་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དེ་ཐབས་གང་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཞེ་ན།
8.2.11
問:依何方便而得自性身?
8.2.12

ཐབས་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་གྱི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་བསྒོམས་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཏེ། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་བསྒོམ་སྟོབས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་དེ་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུའི་བྱེད་པ་པོ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཉི་སྣང་ལས། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ནི་དེ་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། བྱེད་པ་པོ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་དང་། འགྲེལ་པ་གཞན་ལས་ཀྱང་དེ་དང་མཐུན་པར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར།

8.2.12
非依任何方便而得,是依修出世間道之力而得,因由修大悲與 現證空性之智慧力而得故。然而彼非自性身之作者,因《二萬頌光 明釋》云:「出世間道能證彼,但非作者。」與其他釋論亦與彼相 順故。
8.3 智慧法身
ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ།
8.3 智慧法身
智慧法身
8.3.1
གཉིས་པ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུའི་ངོ་བོ་ཡོད་དེ། བདེན་གཉིས་དུས་ཅིག་ཅར་དུ་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཅིག་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར།
8.3.1
第二、智慧法身之體性,乃安立為「究竟同時現證二諦之本 智。」
8.3.2
དེ་ལ་དབྱེ་བའི་ཚུལ་ཡོད་དེ། རྒྱས་པར་ཕྱེ་ན་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག འབྲིང་དུ་ཕྱེ་ན་མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་སོགས་ལྔ་། བསྡུ་ན་ཇི་ལྟ་བ་མཁྱེན་་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་དང་། ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བའི་ཕྱིར།
8.3.2
彼之分法,廣分二十一聚無漏智,中分大圓鏡智等五者,略分通達如所有性之智慧法身與通達盡所有性之智慧法身二者。
8.3.3
དང་པོ་སངས་རྒྱས་སའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་ཡོད་དེ། སངས་རྒྱས་སའི་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་གྱི་སྡེ་ཚན་ནས་མཁྱེན་པ་གསུམ་གྱི་སྡེ་ཚན་གྱི་བར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། སྡེ་ཚན་ཉེར་གཅིག་ལས། ཕལ་ཆེར་གོང་དུ་ངོས་འཛིན་བཤད་ཟིན་པས་མ་བཤད་པ་འགའ་ཞིག་གི་ངོ་བོ་ངོས་འཛིན་པ་ཙམ་དང་། རྟོགས་དཀའ་བ་ཟད་པར་དང་། ཟིལ་གནོན་གྱི་མཐའ་དཔྱད་པ་ལ་འཇུག་པར་བྱ་ལ།
8.3.3
初者佛地二十一聚無漏智,即佛地三十七菩提分聚乃至三智聚。二十一聚中多數前已言畢,今僅述說若干未述之體性、辨析難了之遍處與勝處。
8.3.4
དེ་ཡང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དག་པ་བཞིའི་སྡེ་ཚན་ཡོད་དེ། རྟེན་དང་། དམིགས་པ་དང་། ཐུགས་རྗེ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་དག་པར་རྣམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དབང་བཅུའི་སྡེ་ཚན་ཡོད་དེ། ཚེ་དང་སེམས་དང་ལོངས་སྤྱོད་དང་ལས་དང་སྐྱེ་བ་དང་མོས་པ་དང་སྨོན་ལམ་དང་རྫུ་འཕྲུལ་དང་ཡེ་ཤེས་དང་ཆོས་ལ་དབང་བ་རྣམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.3.4
此復,四一切相清淨聚乃:所依清淨、所緣清淨、悲清淨與本 智清淨。十自在聚乃:壽自在、心自在、眾具自在、業自在、生自在、勝解自在、願自在、神力自在、智自在、法自在。
8.3.5
བསྲུང་བ་མེད་པ་གསུམ་ཡོད་དེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ་འདི་ལ་གཞན་གྱིས་ཡོངས་སུ་ཤེས་པའི་བསྙེངས་པ་སྟེ་དོགས་པས་མཚམས་པར་བྱའོ་སྙམ་པའི་དགོངས་པ་མི་མངའ་བ་ཞེས་བྱ་བ་བསྲུང་བ་མེད་པ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.5
三不護:如來身語意行究竟清淨故,無恐他覺知而有藏護等三。
8.3.6
དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་གསུམ་ཡོད་དེ། ཆོས་ཉན་པར་འདོད་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཆགས་པ་དང་། མི་འདོད་པ་ལ་ཁོང་ཁྲོ་བ་དང་། འདོད་མི་འདོད་གཉིས་ཀ་ལ་ཆགས་སྡང་གཉིས་ཀས་དབེན་པར་བཏང་སྙོམས་སུ་དྲན་པ་དང་ལྡན་པར་གནས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བསྙེལ་བ་མི་མངའ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཡོད་དེ། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པའི་དུས་ལས་མི་འདའ་བའི་མཚན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཁྱེན་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.6
三念住:於欲聽法者不起貪,於不欲者不起瞋,於欲、不欲二者不起貪瞋,念住於捨,以上即佛之三念住。不忘失法性:謂「利益有 情不越時性」之佛智。
8.3.7
འོ་ན་ཟད་པར་དང་། ཟིལ་གནོན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན།
8.3.7
問:遍處與勝處為何?
8.3.8
དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། ངོ་བོ་དང་དབྱེ་བ། རྟེན་དང་སྦྱོང་ཚུལ། མཚན་མ་དང་ཡིད་བྱེད། བྱེད་ལས་དང་ངེས་ཚིག སྐྱེ་མཆེད་གཞན་ལ་ཟད་པར་མི་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ།།
8.3.8
初者有五:體性與分類、所依與淨化之理、相與作意、作用與 訓詞,與於諸餘處不安立遍處之理由。
8.3.9
དང་པོ་ཡོད་དེ། ས་ལ་སོགས་པ་རང་རང་གི་དམིགས་པ་དེ་དང་དེ་ལ་དམིགས་ནས་ཁྱབ་པར་སྤྲོ་ནུས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་ཞིག་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དབྱེ་བ་ཡོད་དེ། ས་ལ་སོགས་པ་འབྱུང་བ་བཞི་དང་། སྔོན་པོ་སོགས་འབྱུང་འགྱུར་བཞི་དང་། ནམ་མཁའ་དང་རྣམ་ཤེས་ལ་དམིགས་པའི་ཟད་པར་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.9
初者(體性)乃安立為「緣各自所緣— 地等後,能變化遍佈 〔一切處〕之定慧相應」。分類:緣地等四大種、青等四大種所 生,與虛空、識之遍處。
8.3.10
གཉིས་པ་རྟེན་ཡོད་དེ། མཛོད་པ་ལྟར་ན། ཟད་པར་བཅུ་འོ་བརྒྱད་མ་ཆགས། །བསམ་གཏན་མཐའ་ན་སྤྱོད་ཡུལ་ནི། །འདོད་པའོ་གཉིས་ནི་གཟུགས་མེད་དག །ཞེས་དང་པོ་བརྒྱད་རབ་མཐའི་བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་བརྟེན་པ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་གཟུགས་མེད་དང་པོ་གཉིས་ལ་བརྟེན་པར་བཤད། ཐེག་ཆེན་པ་རང་ལུགས་དང་པོ་བརྒྱད་བསམ་གཏན་བཞི་ཀ་ལ་བརྟེན་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར།
8.3.10
第二,所依若如俱舍師,以「遍處有十種,八如淨解脫,後二淨無色。[注]」闡述前八者乃依邊際第四靜慮,後二者則依前二無色。大乘者自宗:闡述前八者依四靜慮。
8.3.11
སྦྱོང་ཚུལ་ཡང་ཡོད་དེ། སླར་སྦྱང་པ་བྱས་ཤིང་བསྒོམས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་འཕགས་པ་ལེགས་མཐོང་གི་གཏམ་རྒྱུད་ལྟར། མཚན་མ་ཁྱད་པར་ཅན་མཐོང་བ་ཙམ་གྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེ་བ་ཡོད་ལ།
8.3.11
復淨化之理,若一位前已淨化且修習者,如善見聖者之傳記般,有僅見特別徵兆而起三摩地;
8.3.12
སྦྱང་པ་མ་བྱས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ས་སྣུམ་ཞིང་འཁོད་སྙོམས་པ་དང་། ཆུ་དྭངས་ཤིང་རྙོགས་པ་མེད་པ་སྣོད་གང་བ་དང་། ཤིང་སྐམ་ལ་མེ་འབར་བ་དང་། བུ་ག་ནམ་མཁའི་རླུང་ལུས་ལ་ཕོག་པ་དང་།སྔོན་པོ་དང་སེར་པོ་དང་དམར་པོ་དང་དཀར་པོའི་བྱེ་བྲག་འགའ་ཞིག་དང་། བུ་ག་ནམ་མཁའ་ལ་སོགས་པ་དང་། བུ་ག་མར་མེའི་འོད་རྩིག་ངོས་ལ་ཕོག་པ་རྣམས་དམིགས་ཡུལ་དུ་བྱས་ནས།
8.3.12
若是以未淨化者而言,地基光澤、平坦,清澈無濁之水充滿容器, 乾木著火,洞孔空間之風吹到身上,若干特定之青、黃、紅、白,洞孔空間等,洞孔油燈之光照到牆上,將這些作為所緣,
8.3.13
སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་ས་ལྟ་བུ་གཅིག་ལ་མཚོན་ན་འབྱུང་བ་ཐམས་ཅད་པ་ཉིད་དུ་བསྒོམ་ཞིང་། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ས་ས་ཞེས་སོགས་མིང་ཙམ་ལ་དམིགས་པ་ནས་བསྒོམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.3.13
加行時,就譬如地而言修彼為一切大種,正行時,僅緣「地」「地」等名而修。
8.3.14
གསུམ་པ་མཚན་མ་དང་ཡིད་བྱེད་ཡོད་དེ། ས་ཐམས་ཅད་ལག་མཐིལ་ལྟར་མཉམ་པ་དང་། ཆུ་གཡོ་བ་མེད་ཅིང་དབུ་བ་མེད་པ་དང་། མེ་གཡོ་བ་མེད་ཅིང་ཁ་དོག་དྭངས་པ་དང་། རླུང་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་དལ་གྱིས་གཡོ་ཞིང་ས་འཚུབ་མེད་པ་དང་། སྔོན་པོ་སོགས་ཁ་དོག་བཞི་པོ་དེ་ཁ་དོག་གཞན་དང་མ་འདྲེས་ཤིང་གསལ་བར་སྣང་བ་དང་། རི་ལ་སོགས་པ་ཐོགས་རྡུགས་གཏན་མེད་པར་སྣང་བ་དང་།ཤེས་པ་ལས་ཐ་དད་པའི་དོན་གྱི་རྣམ་པ་མི་སྣང་ན་གྲུབ་པའི་མཚན་མ་དང་། ས་ཚྭ་གོ་ཅན་དང་། ཆུ་དབུ་བ་ཅན་དང་། མེ་དུམ་བུར་ཆད་ཅིང་ལྟུང་བ་དང་། འགལ་དུམ་སོགས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཅན་དུ་སྣང་བ་ནི་མ་གྲུབ་པའི་མཚན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རང་རང་གི་དམིགས་རྟེན་དེ་དག་གི་མིང་གི་མཚན་མ་དང་བཅས་ནས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དེ་ཡིད་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.3.14
第三、相與作意:若一切大地皆如手掌平坦,水不動搖且無水 泡,火不動且顏色清澈,風從一方緩慢吹動且無塵埃,清晰顯現 青等四色與餘色不混淆,顯現山等絲毫無阻礙,不顯現異於知覺的 境相,乃成就之相。顯現鹽鹹地、有泡泡之水、火點點墜落、木炭 等,乃不成之相。具有彼等各自所緣處之名相而作意,乃是作意。
8.3.15
བཞི་པ་བྱེད་ལས་དང་ངེས་ཚིག་ཡོད་དེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་བཅུ་པོ་གྲུབ་པའི་ཚེ་རིམ་པ་བཞིན་སྤྲུལ་སྒྱུར་སྣ་ཚོགས་བྱེད་ནུས་པ་དང་། ཆུ་ལ་བྱིང་བ་མེད་པར་འགྲོ་བ་དང་། ས་ལ་བྱིའུ་འཛུལ་བྱེད་པ་དང་། མེའི་ཆར་འབེབས་པ་དང་། མགྱོགས་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་དང་། ས་གཞི་ཐམས་ཅད་གཡུ་དང་གསེར་དང་མུ་ཏིག་དང་ཤེལ་དུ་བསྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ནམ་མཁའ་ལ་ཐོགས་མེད་དུ་འགྲོ་བ་དང་། རི་ལ་ཐོགས་རྡུགས་མེད་པ་དང་། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡེ་ཤེས་ཁྱབ་པར་འཇུག་པ་ནི་བྱེད་ལས་དང་། རང་རང་གི་དམིགས་ཡུལ་དེ་དང་དེས་རང་རང་གི་རིགས་འདྲ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པར་སྤྲོ་ཞིང་སྡུད་པར་བྱེད་པས་ཟད་པར་ཅེས་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.15
第四、作用與訓詞:成就十種三摩地時,依次能作種種變化, 水上行走,鑽地,降火雨,迅速神變,轉變一切大地為松兒石、金、珍珠、晶石等,無礙行走於虛空,山不能為礙,本智周遍趣入 於一切所知,乃作用。由各自所緣境能遍佈變現於各自之同類,且收攝,故訓釋「遍處」之字義。
8.3.16
ལྔ་པ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་རེག་བྱའི་སྐྱེ་མཆེད་ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་སྟེ་བཞི་པོ་འདི་ལས་གཞན་སྐྱེ་མཆེད་ལྷག་མ་རྣམས་ལ་ཟད་པར་མི་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཟད་པར་བཞག་པའི་དགོས་པ་ནི་ཁམས་གོང་འོག་གིས་བསྡུས་པའི་རིགས་འདྲ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པར་སྤྲོ་ཞིང་སྡུད་པའི་ཆེད་དུ་ཡིན་ལ། སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ལ་དབང་པོ་ལྔའི་རིགས་འདྲ་མེད། གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་གཟུགས་ལ་དྲི་རོའི་རིགས་འདྲ་མེད། སྒྲ་ལ་རིགས་འདྲའི་རྒྱུན་མེད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། གང་དང་གང་ལ་རང་རང་གི་རིགས་འདྲ་ཡོད་པ་དེ་དང་དེ་ལ་ཁྱབ་པར་སྤྲོ་ཞིང་སྡུད་ནུས་པ་ཡིན་ལ། གཞན་ལ་དེ་ལྟར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །
8.3.16
第五(於諸餘處不安立遍處之理由):除色處、觸處、法處〔 、意處〕四者外,於諸餘處不安立遍處之理由,安立遍處之目的, 乃為了遍佈變現與收攝上下界所攝之一切同類,而於器世間無五根 之同類,色界之色無香、味之同類,聲無同類流。周遍,因於有各 自同類者,能遍佈變現與收攝於彼,於餘者不能如此故。
8.3.17
གཉིས་པ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་བཤད་པ་ལ་བཞི་ཡོད་དེ། ངོ་བོ། དབྱེ་བ། ཟིལ་གནོན་བརྒྱད་རྣམ་ཐར་གསུམ་ལས་བྱུང་ཚུལ། རྣམ་ཐར་ཟད་པར་ཟིལ་གནོན་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་བཤད་པ་རྣམས་སུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.17
第二、講說勝處有四:體性、分類、八勝處從三解脫生起之 理、講說解脫與遍處以及勝處三者之差別
8.3.18
དང་པོ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་བཞིའི་དངོས་གཞི་གང་རུང་ལ་བརྟེན་ཏེ་དམིགས་པ་ལ་དབང་འབྱོར་བའི་སྒོ་ནས་དམིགས་པ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་ལ་ཡང་དག་པར་འབྱོར་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་ཞིག་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར།
8.3.18
初者(體性),安立為「依四根本靜慮隨一,以自在所緣之門善以掌握勝伏所緣之定慧相應。」
8.3.19
གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ཡོད་དེ། དབྱིབས་ཟིལ་གནོན་བཞི་དང་། ཁ་དོག་ཟིལ་གནོན་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ཡོད་དེ། ནང་གཟུགས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་ལ་ལྟ་བའི་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད། དེར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆེན་པོ་ལ་ལྟ་བའི་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད། ནང་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་ལ་ལྟ་བའི་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད། དེར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆེན་པོ་ལ་ལྟ་བའི་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་དང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.19
第二、分類:四形狀勝處與四顏色勝處,共八者。初者,乃於 內作色想,觀小外色之勝處;作如是想,觀大外色之勝處;於內作 無色想,觀小外色之勝處;作如是想,觀大外色之勝處,共四者。
8.3.20
གཉིས་པ་ཡོད་དེ། སྔོན་པོ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད། སེར་པོ་དམར་པོ་དཀར་པོ་ཟིལ་གྱིས་
གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.20
次者,乃青勝處、黃勝處、紅勝處、白勝處四者。
8.3.21

དང་པོ་བཞིའི་ངོ་བོ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་རྣལ་འབྱོར་པ་རང་ལ་ནང་གཟུགས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་ལ་དེ་བས་ཀྱང་ཆུང་བའམ་ཆེན་པོ་སོགས་སུ་ལྟ་བ་དང་། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་དེར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆེན་པོ་ལ་དེ་བས་ཀྱང་ཆེ་བའམ་ཆུང་བ་སོགས་སུ་ལྟ་བ་དང་། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་རང་ལ་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་ལ་དེ་བས་ཀྱང་ཆུང་བའམ་ཆེན་པོ་སོགས་སུ་ལྟ་བ་དང་།

8.3.21
初四者之體性,乃「依根本靜慮,瑜伽師於己內作色想,觀較小外色更小或更大等」;「依彼而作彼想,觀較大外色更小或更大等」;「依彼於己作無色想,觀較小外色更小或更大等」;
8.3.22
དེ་ལ་བརྟེན་ནས་དེར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆེན་པོ་ལ་དེ་བས་ཀྱང་ཆེ་བའམ་ཆུང་བ་སོགས་སུ་ལྟ་བ་བཞི་རིམ་པ་བཞིན་དབྱིབས་ཟིལ་གནོན་བཞིའི་ངོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་བཞིའི་ངོ་བོ་ཡོད་དེ། བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་རང་ལ་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་སྔོན་པོ་ཁ་དོག་སྔོན་པོ་སྔོན་པོ་ལྟ་བུར་སྟོན་པ་འོད་སྔོན་པོ་འབྱུང་བ་རྣམས་ལ་ལྟ་བ་དང་། གཞན་གསུམ་ལའང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་བ་བཞི་རིམ་པ་བཞིན། ཁ་དོག་ཟིལ་གནོན་བཞིའི་ངོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.3.22
「依彼而作彼想,觀較大外色更小或更大等」,依次為四形狀勝處 之體性。後四者之體性,乃「依根本靜慮於己作無色想,觀青外色、青色、如青色般顯現、產生青光」,餘三者亦如此結合,四者 依次為顏色勝處之體性。
8.3.23
འོ་ན། མདོ་ལས། དཔེར་ན་ཟར་མའི་མེ་ཏོག་གམ་ཡུལ་ཝ་ར་ཎ་སིའི་རས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྔོན་པོ་ཁ་དོག་སྔོན་པོ་ལྟ་བུར་སྟོན་པ་འོད་སྔོན་པོ་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ། ནང་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་སྔོན་པོ་ཁ་དོག་སྔོན་པོ་སྔོན་པོ་ལྟ་བུར་སྟོན་པ་འོད་སྔོན་པོ་འབྱུང་བ་རྣམས་ལ་ལྟ་ཞིང་། གཟུགས་དེ་དག་ཟིལ་གྱིས་མནན་ནས་ཤེས། ཟིལ་གྱིས་མནན་ནས་མཐོང་སྟེ། དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ལྔ་པའོ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སེར་པོ་ལ་དོང་ཀའི་མེ་ཏོག་དང་དམར་པོ་ལ་བན་དྷུ་ཛཱི་བ་ཀའི་མེ་ཏོག་དང་། དཀར་པོ་ལ་སྐར་མ་པ་ཝ་སངས་སྦྱར་ནས་བཤད་པའི་དོན་གང་ཡིན་ཞེ་ན།
8.3.23
那麼,經云:「例如胡麻花,或是瓦拉納西完善之青布,青 色、如青色般顯現、青光放光般,以內無色想觀青外色青色、如青色般顯現、青光放光等,並且勝伏彼等色而知,勝伏而見,如是之想為第五勝處。」與「如是將黃配合上豬牙皂花,赤配合上瓦督脊芭尬花,白配合於金星。」所說之義為何?
8.3.24
དེའི་དོན་ཡོད་དེ། སྔོན་པོ་ནི་མདོར་བསྟན་པ། ཁ་དོག་སྔོན་པོ་ནི་ལྷན་སྐྱེས་དང་། སྔོན་པོ་ལྟ་བུར་སྟོན་པ་ནི་སྦྱར་བྱུང་དང་། འོད་སྔོན་པོ་འབྱུང་བ་ནི་གཉིས་ཀ་ལ་འོད་གསལ་པོར་ཡོད་པ་དང་། མེ་ཏོག་ནི་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་དཔེ་དང་། རས་ནི་སྦྱར་བྱུང་གི་དཔེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །
8.3.24
其義如下,青乃略示,青色即俱生,如青色般顯現是和合,青光放光般指二者皆具光亮,花為俱生之例,布為和合之喻。
8.3.25
གསུམ་པ་ཟིལ་གནོན་བརྒྱད་རྣམ་ཐར་གསུམ་ལས་བྱུང་ཚུལ་ཡོད་དེ། དབྱིབས་ཟིལ་གནོན་དང་པོ་གཉིས་གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ལ་ལྟ་བའི་རྣམ་ཐར་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་གཟུགས་མེད་གཟུགས་ལ་ལྟ་བའི་རྣམ་ཐར། ཁ་དོག་ཟིལ་གནོན་བཞི་སྡུག་པའི་རྣམ་ཐར་བསྒོམས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར།
8.3.25
第三、八勝處從三解脫生起之理:形狀勝處前二者乃從有色觀 諸色解脫,後二者從內無色想觀外色解脫,顏色四勝處從淨解脫身作證具足住生起故。
8.3.26
བཞི་པ་རྣམ་ཐར་ཟད་པར་ཟིལ་གནོན་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། དེ་རྣམས་སྔ་མ་སྔ་མ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡང་ཡིན། ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་སྔ་མ་སྔ་མའི་དག་བྱེད་ཀྱི་ལམ་ཡང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཟད་པར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་པ་ལ་གཟུགས་ཅན་གྱི་རྣམ་ཐར་གསུམ་དང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་རྣམ་ཐར་དང་པོ་གཉིས་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས། ཟད་པར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་འབྱོངས་པའི་རྗེས་སུ་ཟིལ་གནོན་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྒོམ་དགོས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། ཟིལ་གནོན་གྱིས་ཟད་པར་གྱིས་ཁྱབ་པར་སྤྲོས་པ་དེ་དག་དག་པར་བྱེད། ཟད་པར་གྱིས་ཀྱང་རྣམ་ཐར་གྱིས་སྤྲུལ་པ་དེ་དག་དག་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར།
8.3.26
第四、解脫與遍處以及勝處三者之差別:彼等前前者亦是證得後後者之因,後後者亦即前前者淨化之道。初者成立,因獲得遍處定須先有三具色解脫,與無色解脫之前二者,熟諳遍處定後,須修勝處定故。次者成立,因勝處將遍處之諸遍佈變化淨化,遍處亦將解脫之變化淨化故。
8.3.27
འོ་ན་གཟུགས་ཅན་གྱི་རྣམ་ཐར་ལ་ཟིལ་གནོན་བཞག གཟུགས་མེད་ལ་ཟིལ་གནོན་མི་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན།
8.3.27
問:於具色解脫安立勝處,於無色不安立勝處之理由為何?
8.3.28
དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། གཟུགས་ཆེས་ཤིན་ཏུ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པར་དཀའ་བས་དེ་ཇི་ལྟར་འདོད་འདོད་དུ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ནུས་ན། གཟུགས་མེད་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་སླ་བའི་ཕྱིར།
8.3.28
其理由乃色極難為勝伏,若能如其所欲勝伏,易於勝伏無色。
8.3.29
དེ་ཡང་སྤྱིར་ཟིལ་གནོན་ལ་ཆེ་བས་ཆུང་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་དང་། སྟོབས་དང་ལྡན་པས་སྟོབས་ཆུང་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་དང་། སྔར་སྣང་བ་མི་སྣང་བར་བྱས་ནས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་དང་། ཉོན་མོངས་སྤོང་བ་ལྟ་བུ་སུན་འབྱིན་པས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་དང་། རྗེ་བོས་བྲན་ལ་དབང་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་དབང་བྱེད་པར་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་དང་ལྔ་ཡོད་པ་ལས། འདིར་བཤད་པ་ནི་གསུམ་པ་དང་ལྔ་པའི་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ཚུལ་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །
8.3.29
此復,一般勝伏有五:以大勝伏小、具勢力者勝伏勢微者、令之前所顯現消失而勝伏、如斷煩惱乃破壞而勝伏、如主人掌控僕人是掌控勝伏。當知於此闡述乃第三與第五之勝伏之理。
8.3.30
གཉིས་པ་འབྲིང་དུ་ཕྱེ་བ་མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་སོགས་ལྔ་ཡོད་དེ། མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས། མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས། སོར་རྟོགས་ཡེ་ཤེས། བྱ་སྒྲུབ་ཡེ་ཤེས། ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་རྣམས་ཡོད་པའི་ཕྱིར།
8.3.30
第二、中分大圓鏡智等五者,有大圓鏡智、平等性智、妙觀察智、成所作智、法界體性智。
8.3.31
དེའི་ནང་ནས་མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ཁྱད་པར་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ། ངར་འཛིན་པ་མེད་པའི་སྒོ་ནས་རྒྱུན་ཡོངས་སུ་མ་ཆད། ཡུལ་མ་ཆད། རྟག་ཏུ་ལྡན་པས་དུས་མ་ཆད། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་དམིགས་པས་དམིགས་པ་མ་ཆད། ཡུལ་ལ་རྣམ་པའི་རིགས་སུ་མ་ཆད་པ་སྟེ་ལྔ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱན་ལས། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ང་ཡི་མེད། །ཡོངས་སུ་མ་ཆད་རྟག་ཏུ་ལྡན། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་མ་རྨོངས་པ། རྟག་ཏུ་བདེ་[注]ལ་མངོན་ཕྱོགས་མིན། །ཞེས་གསུངས།
8.3.31

其中大圓鏡智有五差別:以無我執門續流不斷、不分處所、恒 常有故不分時、緣一切所知故不分所緣、於境不區分行相,如《大乘莊嚴經論》云:「鏡智無我執,不分恆常有,不愚諸所知,恆不向單一。[注]

8.3.32
མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་དེ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་སེམས་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་འཇུག་པ་མཐར་ཐུག་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་འཇོག་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ལ། །བསྒོམ་པ་དག་པ་ལས་འདོད་དོ། །མི་གནས་ཞི་བར་ཞུགས་པ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་གསུངས།
8.3.32
安立平等性智為心平等趣入一切有情究竟之本智,如《大乘莊 嚴經論》云:「由修習有情,平等清淨證,住無餘涅槃,乃是平等智。[注]
8.3.33
སོར་རྟོགས་ཡེ་ཤེས་དེ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་སོ་སོར་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་འཇོག་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་རྟོགས་[注]མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །ཞེས་གསུངས།
8.3.33
妙觀察智乃安立為別別現證一切所知之自、共性相之本智,如《大乘莊嚴經論》云:「彼妙觀察智,恆無礙所知,唯此如大藏,總持三昧依。[注]
8.3.34
བྱ་སྒྲུབ་ཡེ་ཤེས་དེ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་རྣམས་སུ་སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པའི་བདག་རྐྱེན་དུ་གྱུར་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་འཇོག་སྟེ། དེ་ཉིད་ལས། བྱ་བ་སྒྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་དོན་ཀུན་སྒྲུབ་པའོ། །ཞེས་གསུངས།
8.3.34
成所作智乃安立為於諸世界作種種變化之增上緣之本智,如《大乘莊嚴經論》云:「事智於諸界,種種化事起,無量不思議,為利群生故。[注]
8.3.35
ཡེ་ཤེས་ལྔ་པོ་འདི་རྣམས་ངོ་བོ་གཅིག་ལ་ལྡོག་ཆས་ཕྱེ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་དེ་ལྔ་ཀས་ཁྱབ་པར་སེམས་སོ།།
8.3.35
闡述彼等五智是同體、由返體區分,故佛本智周遍是彼五者。
8.4 報身
ལོངས་སྐུ།
8.4 報身
報身
8.4.1
གསུམ་པ་ལོངས་སྐུའི་ངོ་བོ་བཞག་ཏུ་ཡོད་དེ། ངེས་པ་ལྔ་ལྡན་གྱི་གཟུགས་སྐུ་མཐར་ཐུག་ཅིག་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། ངེས་པ་ལྔ་ཡོད་དེ། གནས་ངེས་པ་འོག་མིན་ཁོ་ན། འཁོར་ངེས་པ་བྱང་འཕགས་ཁོ་ན། ཆོས་ངེས་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ཁོ་ན། སྐུ་ངེས་པ་མཚན་སོ་གཉིས་དང་དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུས་སྤྲས་པ། དུས་ངེས་པ་འཁོར་བ་མ་སྟོངས་ཀྱི་བར་དུ་བཞུགས་པ་རྣམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.4.1
第三,安立報身之體性為「具足五決定之究竟色身」。五決 定乃處決定— 唯於色究竟天、眷屬決定— 唯菩薩聖者、法決 定—唯大乘法、身決定— 由三十二相與八十隨好所莊嚴、時決 定— 住世乃至輪迴未空之際。
8.4.2
ཅིའི་ཕྱིར་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན།
8.4.2
問:為何稱為相與隨好?
8.4.3
དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། རང་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོར་མཚོན་པར་བྱེད་པས་ན་མཚན་དང་། གང་ཟག་དེའི་ཡོན་ཏན་གཞན་ངོར་དཔོག་པར་བྱེད་པས་ན་དཔེ་བྱད་ཅེས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར།
8.4.3
其理由乃象徵相續具自之補特伽羅是大士夫,故稱相;令他人推知彼補特伽羅之功德,故名隨好。
8.4.4
འདི་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། མཚན་གཙོ་བོ་དང་དཔེ་བྱད་འཁོར་ཡིན་པ་དང་། ཡང་ན་མཚན་ཆོས་ཅན་དང་། དཔེ་བྱད་དེའི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདི་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡང་ཡོད་དེ། བླ་མ་སྐྱེལ་བ་སོགས་སོ་གཉིས་དང་། འདུ་བྱེད་ཐམས་ཅད་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་སོགས་བརྒྱད་ཅུ་རིམ་པ་བཞིན་མཚན་དཔེ་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རྒྱུར་བཤད་ཅིང་། ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུན་མོང་བའི་རྒྱུ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །
8.4.4
彼二者之差異即相是主要、隨好是眷屬,或相是有法、隨好乃彼之法。復此二者之因:闡述恭送師長等三十二與於一切行離貪欲等八十,依序為一百一十二相好之不共因,且宣說所有之共因乃是 戒。
8.4.5
དེས་ན་བྱང་སེམས་རྣམས་དཔེ་བྱད་ཀྱི་རྒྱུར་ཚོགས་བསོག་པ་ལས་མཚན་གྱི་རྒྱུར་ཚོགས་བསག་པ་ཕུལ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ཞིག་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དགེ་རྩ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བཞག་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བ་སྤུའི་ཁུང་བུ་གཅིག་འགྲུབ། བ་སྤུའི་བུ་ག་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་བས་དཔེ་བྱད་གཅིག་འགྲུབ།
8.4.5
是故,較菩薩眾於隨好之因累積資糧,於相之因累積資糧尤須大勢力,因一切有情善根攝而為一,而成就佛一毛孔,成就一切毛孔之善成就一隨好,
8.4.6
དཔེ་བྱད་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་བས་མཛོད་སྤུ་དང་། དབུའི་གཙུག་ཏོར་མ་གཏོགས་པའི་མཚན་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་འགྲུབ། མཚན་གཞན་འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་བ་བརྒྱ་འགྱུར་དུ་བསྒྲེས་པས་སྨིན་མཚམས་ཀྱི་མཛོད་སྤུ་འགྲུབ། དེ་འགྲུབ་བྱེད་ཀྱི་དགེ་བ་སྟོང་དུ་བསྒྲེས་པས་དབུའི་གཙུག་ཏོར་འགྲུབ། དེ་འགྲུབ་བྱེད་ཀྱི་དགེ་བ་འབུམ་འགྱུར་དུ་བསྒྲེས་པས་གསུང་ཆོས་ཀྱི་གདངས་འགྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར།
8.4.6
成就一切隨好之善成就不含白毫或頂髻之任何一相,成就餘相之善 百倍合而為一,成就眉間之白毫,成就其之善千倍合而為一,成就 頂髻,成就其之善十萬倍合而為一,成就說法之音故。
8.4.7
རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། རང་སངས་རྒྱས་ཀུན་ལས་འབྱུང་དང་། །སློབ་དང་མི་སློབ་ལས་འབྱུང་དང་། ། འཇིག་རྟེན་མ་ལུས་ཀུན་བསོད་ནམས། །འཇིག་རྟེན་བཞིན་དུ་དཔག་མེད་གང་། །དེ་བཅུར་བསྒྲེས་པར་གྱུར་པ་ཡིས། །བ་སྤུའི་བུ་ག་གཅིག་འགྲུབ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་བ་སྤུའི་བུ་ག་ནི། །ཐམས་ཅད་དེ་དང་འདྲ་བར་འབྱུང་། །བ་སྤུའི་བུ་ག་ཐམས་ཅད་ནི། །སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་བསོད་ནམས་གང་། །དེ་དག་བརྒྱར་ནི་བསྒྱུར་བ་ཡིས། །དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་གཅིག་ཏུ་བཞེད། །བསོད་ནམས་དེ་སྙེད་དེ་སྙེད་ཀྱིས། །རྒྱལ་པོ་དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་ནི། །རེ་རེ་མཐར་ཕྱིན་དེ་ལྟ་བུར། །བརྒྱད་ཅུའི་བར་དུ་འབྱུང་བར་འགྱུར། །
8.4.7
如《中觀寶鬘論》云:「從獨覺聲聞,有學無學生,無餘世間福, 如世間無量,以十倍為轉,合成一毛孔,佛一切毛孔,如彼福德生,能出生一切,毛孔諸福德,以百倍為轉,許為一隨好,佛一一 隨好,解脫至究竟,如彼所有福,出生八十好,
8.4.8
དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་བརྒྱད་ཅུ་དག །འགྲུབ་པའི་བསོད་ནམས་ཚོགས་གང་ཡིན། །དེ་དག་བརྒྱར་ནི་བསྒྱུར་བ་ཡིས། །སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་གཅིག་གོ །མཚན་ནི་སུམ་ཅུ་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ། །བསོད་ནམས་རྒྱ་ཆེ་གང་ཡིན་པ། །དེ་དག་སྟོང་དུ་བསྒྱུར་བ་ཡིས། །ཟླ་བ་ཉ་འདྲའི་མཛོད་སྤུའོ། །མཛོད་སྤུ་ཡི་ནི་བསོད་ནམས་དག །སྟོང་ཕྲག་བརྒྱར་ནི་བསྡོམས་པ་ཡིས། །སྤྱི་གཙུག་ལྟར་ནི་མི་སྣང་བ། ། སྐྱོབ་པའི་གཙུག་ཏོར་སྐྱེད་པར་བྱེད། །གཙུག་ཏོར་བསོད་ནམས་བྱེ་བ་ནི། །གྲངས་མེད་རྒྱ་ཆེན་བཅུ་པོ་དག །སངས་རྒྱས་གསུང་གི་སྒྲ་དབྱངས་ནི། །ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་སྐྱེད་པའི་མཆོག །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར།
8.4.8
能成八十好,一切福資糧,以百倍為轉,為一大士相,盡三十相因,廣大福資糧,以千倍為轉,如月日白毫,盡白毫福德,百千倍合成,無見頂德相,能生救護頂,俱胝頂福德,十無數廣大,發生佛勝語,六十微妙音。[注]」故。
8.4.9
ངེས་པ་ལྔ་ལྡན་གྱི་ལོངས་སྐུ་དེ་ཁྱད་པར་ལྔ་ལྡན་དུ་ཡང་གསུངས་ཏེ། དེ་སྐུ་སྟོན་པ་དང་། གསུང་བརྗོད་པ་དང་། ཐུགས་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་། འབད་རྩོལ་གྱི་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་པ་དང་། སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལྟར་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུད་བླ་མ་ལས། སྟོན་བརྗོད་མཛད་རྒྱུན་མི་ཆད་དང་། །མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ངོ་བོར་མིན་སྟོན་ལ། །འདིར་ནི་སྣ་ཚོགས་རྣམ་ལྔར་བརྗོད། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར།
8.4.9
復宣說具五決定之報身具五種差別,因身之示現、語之演說、 意之事業不斷、無精勤造作、非如種種顯現故,因《大乘寶性論》云:「化現說法業,無休無造作,示現非彼性,五種種功德。」 故。
8.4.10
འོ་ན་ལོངས་སྐུའི་གང་ཟག་གི་མཚན་གཞི་དེ་གང་ཡིན་ཞེ་ན།
8.4.10
問:報身補特伽羅之事相為何?
8.4.11

ལོངས་སྐུའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཉིད། དེ་ཡིན་ཏེ། སྤྱིར་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་བདག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མདོ་ལས། བདག་ཉིད་བདག་གི་མགོན་ཡིན་གྱི། །གཞན་ནི་སུ་ཞིག་མགོན་དུ་འགྱུར། །བདག་ཉིད་ལེགས་པར་ཐུལ་བས་ནི། །མཁས་པས་མཐོ་རིས་ཐོབ་པར་འགྱུར། ། ཞེས་དང་། སེམས་དུལ་བ་ནི་ལེགས་པ་སྟེ། །སེམས་དུལ་བ་ནི་བདེ་བ་འདྲེན། །

8.4.11
唯報身相續之意識是彼,因一般而言,意識是我故,因經云: 「我自為依怙,更有誰為依,由善調伏我,智者得生天。[注]」與「應善調伏心,心調能引樂。[注]
8.4.12
ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། རྟོག་གེ་འབར་བར། ཁོ་བོ་ཅག་ཀྱང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་བདག་གི་སྒྲ་དངོས་སུ་འདོགས་ཏེ། འདི་ལྟར་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡང་སྲིད་པ་ལེན་པའི་ཕྱིར་བདག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ལུས་དང་དབང་པོའི་ཚོགས་དག་ལ་ཉེ་བར་འདོགས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། གང་ཟག་ཐ་སྙད་བཏགས་པའི་བཏགས་དོན་བཙལ་བའི་ཚེ་རྙེད་པ་དང་། ཀུན་གཞི་འགོག་པའི་ཐེག་ཆེན་གྱི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་མཐའ་དག་ལ་འདྲ་བའི་ཕྱིར།
8.4.12
依彼等所說,而《分別熾然論》云:「我等於〔名言中〕亦於識上 直接安立我名,復以識能取後有,故識是我。如是於身與根之聚合 體安立故。」因尋找安立補特伽羅名言之安立義時獲得,與一切遮阿賴耶之宣說大乘宗義者皆同故。
8.4.13
དེ་སྐད་སྨྲས་པ་ལ་དེང་སང་ལོངས་སྐུའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ངེས་པ་ལྔ་ལྡན་གྱི་གཟུགས་སྐུར་ཐལ། དམ་བཅའ་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། བྱང་འཕགས་ཀྱི་འཁོར་གྱིས་བསྐོར་བ་དང་། བྱང་སེམས་འཕགས་པའི་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་ཐལ། འདོད་པའི་ཕྱིར།
8.4.13
於如是說,當今有辯云:「報身相續之意識,理應是具五決定之色身,因彼宗故。若許,理應是菩薩聖者眷屬所圍繞,與菩薩聖 者之現前行境,因許故。」
8.4.14
ཞེས་འཕེན་པར་མཛད་ནའང་། སྐྱོན་མེད་དེ། ལོངས་སྐུའི་རྒྱུད་ཀྱི་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་སྟེང་དུ་ངེས་པ་ལྔ་ཚང་ཞེས་བཤད་པས་ཆོག་ལ། ཚང་བའི་དོན་ཡང་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དེའི་རྟེན་ལོངས་སྐུའི་གཟུགས་ཕུང་དེ་འོག་མིན་ཁོ་ནར་བཞུགས་པ། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཀྱིས་སྤྲས་པ། འཁོར་བ་མ་སྟོངས་བར་དུ་བཞུགས་ཤིང་། བྱང་འཕགས་ཀྱིས་མངོན་སུམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་དང་། དེའི་རྟེན་ལོངས་སྐུའི་གསུང་གིས་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ཁོ་ན་གསུང་བ་སོགས་ཀྱི་དོན་ཡིན་པར་སྙམ་དུ་སེམས་སོ། །
8.4.14
或思無過,因可闡述報身相續之意識上齊備五決定,復齊備意即: 意識所依之報身色蘊僅住於色究竟天、相好莊嚴、住世乃至輪迴未空、屬於菩薩聖者之現前行境、彼之所依報身語唯宣說大乘法等 故。
8.5 化身
སྤྲུལ་སྐུ།
8.5 化身
化身
8.5.1
བཞི་པ་སྤྲུལ་པའི་སྐུའི་ངོ་བོ་བཞག་ཏུ་ཡོད་དེ། ངེས་པ་ལྔ་དང་མི་ལྡན་པའི་གཟུགས་སྐུ་མཐར་ཐུག་ཅིག་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར། དབྱེ་ན་གསུམ་ཡོད་དེ། བཟོ་བོ་སྤྲུལ་སྐུ། སྐྱེ་བ་སྤྲུལ་སྐུ། མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་རྣམས་ཀྱི་མཚན་གཞི་ཡོད་དེ། རིམ་པ་བཞིན་སྟོན་པས་བཟོ་བོ་བིཤྭ་ཀརྨར་སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུ་དང་། སྟོན་པས་རི་དྭགས་རུ་རུར་སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུ་དང་། རང་ཅག་གི་སྟོན་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.5.1
第四,安立化身之體性:「不具五決定之究竟色身」。〔彼〕 可分為三:巧化身、生化身、勝應身。彼等之事相,依次如導師化現之工巧天乾闥婆王、動物斑鹿,與吾等導師。
8.5.2
མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུས་འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚུལ་སྟོན་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་བླ་མར། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འཇིག་རྟེན་མཁྱེན་། །འཇིག་རྟེན་ཀུན་ལ་གཟིགས་ནས་ནི། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་པར། །སྤྲུལ་པའི་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས། །སྐྱེ་བ་མངོན་པར་སྐྱེ་བ་དང་། །དགའ་ལྡན་གནས་ནས་འཕོ་བ་དང་། །ལྷུམས་སུ་འཇུག་དང་བལྟམས་པ་དང་། །བཟོ་ཡི་གནས་ལ་མཁས་པ་དང་། །བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱིས་དགྱེས་རོལ་དང་། །ངེས་འབྱུང་དཀའ་བ་སྤྱད་པ་དང་། །བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་དང་། །བདུད་སྡེ་འཇོམས་དང་རྫོགས་པ་ནི། །བྱང་ཆུབ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པར་གཤེགས་མཛད་རྣམས། །ཡོངས་སུ་མ་དག་ཞིང་རྣམས་སུ། །སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་པར་སྟོན། །ཞེས་གསུངས།
8.5.2
勝應身於贍部洲示現十二行誼,如《大乘寶性論》云:「大悲 觀世間,了知諸世法,而法身無動,作種種應化。示現諸本生,都史陀天降,入母胎出世,善巧諸技藝。受用王妃已,出家修苦行, 後詣菩提座,降伏魔羅眾。圓滿無上覺,乃轉大法輪,入無餘涅槃,穢土諸示現。[注]」 )
8.5.3
ལུང་གི་དོན་ཡང་བཤད་དུ་ཡོད་དེ། ལོངས་སྐུས་ཆོས་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་པར་དགའ་ལྡན་དུ་སྐྱེ་བ་སྤྲུལ་སྐུ་བཟུང་བ་དེའི་རྗེས་སུ། དགའ་ལྡན་གནས་ནས་འཕོ་བ་ལ་སོགས་པ་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚུལ་སྟོན་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར།
8.5.3
復述說經文之義,乃報身於法身不動搖中,投生於覩史多天( 兜率天)作化身,其後從覩史多天投生等化現十二行誼。
8.5.4
བཞི་པ་ཆོས་སྐུའི་མཛད་པ་འཕྲིན་ལས་བཤད་པ་ལ་ལུགས་གཉིས་ཡོད་པའི། འཕགས་ལུགས་པས་སྤྲུལ་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་ཉེར་བདུན་ལ་སྦྱར་ནས་བཤད་ཚུལ་ནི་ལོགས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་ལ། སློབ་དཔོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུའི་མཛད་པ་འཕྲིན་ལས་ཉེར་བདུན་ལ་སྦྱར་བ་ལྟར་ན། འགྲོ་རྣམས་ཞི་བའི་ལས་དང་ནི། །ཞེས་པ་ནས། རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་བདུན་དུ་བཞེད། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་བཤད་པའི་དོན་འདི་ཡིན་ཏེ།
8.5.4
第四、講說法身所作事業有二宗,聖者宗配合二十七化身事業 解釋之理,當知於他處;若如阿闍黎配合二十七智慧法身所作事 業,即「諸趣寂滅業」乃至「有二十七種」所說之義:
8.5.5
ཚོགས་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཐར་པ་དོན་གཉེར་ལ་འགོད་པ། བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་བཞི་ལ་འགོད་པ། བདེན་པ་བཞི་ལ་འགོད་པ། གཞན་དོན་གྱི་བསམ་པ་ལ་འགོད་པ། སྤྱོད་པ་ལ་འགོད་པ། དོན་གཉིས་སྒྲུབ་པའི་གཞི་ལ་འགོད་པ། སྦྱོར་ལམ་ལ་འགོད་པ། མཐོང་ལམ་ལ་འགོད་པ། སྒོམ་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ས་གཉིས་པ་ནས་ལྔ་པའི་བར་ལ་འགོད་པ། ས་དྲུག་པ་ལ་འགོད་པ། བདུན་པ་ལ་འགོད་པ། བརྒྱད་པས་བསྡུས་པའི་སྤྱོད་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་འགོད་པ། བདེན་འཛིན་མངོན་གྱུར་བ་ཟད་པ་ལ་འགོད་པ། ས་དགུ་པ་ལ་འགོད་པ། ས་བཅུ་ཐོབ་མ་ཐག་པ་ལ་འགོད་པ།
8.5.5
安置於資糧道所攝之追求解脫、安置於四攝事、安置於四諦、安置於利他意樂、安置於行持、安置於成辦二利之基礎、安置於加行道、安置於見道、安置於修道所攝之二地乃至五〔地〕、安置於六地、安置於七地、安置於八地所攝之殊勝行、安置於盡斷實執現行、安置於第九地、安置於初得第十地、
8.5.6
སྐྱེ་བ་གཅིག་ཐོགས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མར་འཚང་རྒྱ་བར་ངེས་པ་ལ་འགོད་པ། གཞན་དོན་ལྷུན་གྲུབ་ལ་འགོད་པ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ལྷག་མ་རྫོགས་པ་ལ་འགོད་པ། སྲིད་པ་ཐ་མས་བསྡུས་པའི་བྱང་ཆུབ་འདྲེན་པར་བྱེད་པ་ལ་འགོད་པ། ལས་ཆུད་མི་ཟ་བའི་ནུས་པ་ལ་འགོད་པ། ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པ་ལ་འགོད་པ། ཇི་ལྟ་བ་རྟོགས་པ་ལ་འགོད་པ། ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཟད་པ་ལ་འགོད་པ། ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་གཞི་ཟད་པ་ལ་འགོད་པ། རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་ཆོས་སྐུའི་རྒྱུ་ཚོགས་ལ་འགོད་པ། གློ་བུར་དྲི་བྲལ་གྱི་རྒྱུ་ཚོགས་ལ་འགོད་པ། ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་འགོད་པ་རྣམས་སོ། །
8.5.6
安置於一生所繫所攝之後世決定成佛、安置於任運成就他利、安置 於圓滿餘佛法、安置於最後有所攝之能引菩提、安置於業無失壞、 安置於通達盡所有性、安置於通達如所有性、安置於盡滅顛倒、安 置於盡滅顛倒之基、安置於自性清淨法身之眾因、安置離客塵垢之 眾因、安置於道之果。
8.5.7
དེ་ལྟར་ཇི་སྐད་བཤད་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་ཆད་ཅིང་། འབད་མེད་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་འཇུག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུད་བླ་མར། བརྒྱ་བྱིན་རྔ་སྤྲིན་ཚངས་པ་དང་། །ཉི་མ་ནོར་བུ་རིན་ཆེན་བཞིན། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སྒྲ་བརྙན་བཞིན། །ནམ་མཁའ་དང་ནི་ས་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་སོ།།
8.5.7
如是所說之佛事業不斷,且無勤任運,如《大乘寶性論》云:「如帝釋鼓雲,梵天日摩尼,以及如來響,虛空與大地⋯⋯」等廣說。
ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་པའི་རྣམ་བཤད་སྙིང་པོ་རྒྱན་གྱི་དོན་ལེགས་པར་བཤད་པ་ཡུམ་དོན་གསལ་བའི་སྒྲོན་མེ་ཞེས་བྱ་བ་ལས་སྐབས་བརྒྱད་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པའོ། །
般若波羅蜜多教授現觀莊嚴論俱釋解心要莊嚴疏義善說---顯明般若義之燈---第八品釋。